toekomst – elize augustinus
En de duisternis trok door het land
terwijl grote macabere ogen de
boomtakken – nog vol als de zomerzon –
langs de kant van de weg verlichten.
Ik zag hoe de bladeren regengepoetst
treurig naar de aarde keken en weenden om
hun naderende en te vroege dood.
O treurige dood van midden in ’t leven nu
alle bloesem weggewaaid ’t lange wachtten
op nieuw leven.
Verdriet rijpt als het koren.
En naar de lente.
Als al het nieuwe leven
weer vruchten zullen geven.
Een hoopvol gedicht Elize, het loopt als een zonnige Sonnet,
een Diamant! van een gedicht
liefs,
En hoop doet leven
bedankt voor je
mooie reactie Diana,
lieve groet
eliZe
hoi Elize ik hoop dat poppelaars deze ziet zo mooi!
lieve groet
Ik hoop het ook Diana, Ruud
poppelaars de man van de poëzie.
Een poëzie-leraar met respekt en gevoel voor
zijn leerlingen.
Wat hebben wij al veel van hem geleerd.
Bedankt Diana
voor je
lieve reactie.
ja Elize, mede ook door hem groeien wij
een fijn weekend!
gelukkig leeft! krakatauw
Ja er is leven in de dicht brouwerij krakatau, ook een fijn weekend toegewenst,
http://www.brielleblues@hotmail.com
zondag 31 juli 2011
Krakatauw…?
Ik heb kinderen met woordblindheid in de klas gehad die uitstekend in staat waren een woord foutloos over te schrijven.
KRAKATAU en niet Krakatauw of Krakatouw… Het woord staat met capitalen van minstens twee centimeter doorsnee boven ieder gedicht. M.i. schort er dan iets aan haar i.q.!