er is weer een nacht
er is weer een trein
er is een groep mensen, zittend
luisterend
ouderdomsproblemen, vrouwenclubjes
uitstapjes naar -, weg
er is deze groep en niets
dat buiten passeert
wel lichten en huizen enzo
maar geen waarde
we zijn allemaal
we zijn wat we doen
en het enige wat we doen is gaan
de straat uit
het spoor over
op huis aan
ik vind die laatste regel een tikkel killing
– op huis aan –
als je daar niet iets meedogenlozers kunt verzinnen
dan zou ik die regel weglaten
en de lezer met het bekende kluitje in het sturen
daar had je mij althans een plezier mee gedaan
verder een gedicht dat zich graag liet lezen
hier