De nacht is jong
zo cola nog
een haarlok bubbelt
proost, proest de
neus vol wijsheid
ik prik gaatjes in de
wind en zeef glas
in koele
kleurenteugjes
jong en fris, de
benen bungelend
langs rotanranden,
lachen tanden tralies
bloot van ijzer
zo cola nog
en onverroest.
Hoi Ron;-)
Dank voor je compliment.
Ik steek hem graag in mijn zak.
Jelou
Jelou,
dit vind ik een uitermate goed gedicht.
Zo cola nog en onverroest… Bijzonder.
groet
-Martin-
Mja, soms komt er iets spontaans boven borrelen….;) Moet ik meer laten oprispen zoiets…grijnzzzz.
Jelou
-Arjan-
De “ik” is de oudere toeschouwer die zich relaxed heeft nedergezet en personen om zich heen observeert….;-) (en in stilte jaloers kan zijn op de nog nonchalante “jeugd”…..)
Lachen tanden heb ik juist zo gerangschikt. Loopt dan beter door. Ben daar soms een nerd in;-)
Jelou
Zo cola nog vind ik een mooie vondst!
Jelou, ik vind dit wel leuk, eigenlijk.
De ‘ik’ die opduikt verwacht ik niet, eerder ‘ze prikt’, en dan bijv. ‘zeeft het glas’.
Wijsheid -> eigenwijsheid?
En moet ‘lachen tanden’ wellicht worden omgedraaid?