Dit is mijn dertigste jaar naar de Hemel
en de paniek stoomt op langs
de spijlen in mijn Victoriaanse bed.

Ik trek mij op,
doe een laatste oefening
voor de finale,
het slapengaan, ronkend
slapengaan met een hoest
die als de duivel komt
opzetten bij het open raam.

En dan een afsprong temidden
van mijn vrienden de witte lakens
en een kussen opgerold en gaaf,
naar een smetteloze landing
op het bulderend beton.