een kalief het zwijgen opleggen
de wrede ibn al-mu’tazz
kraakt het motief
ontdekt het causaal verband
tussen woord en gevoelens
ongeveer gelijktijdig
aan de andere kant van de beschaving
in een wereld aan de rand
beklaagt de keltische schone laidan
het lot van cuirithir en
schiet er het leven bij in
in twee duizend en veertien
koppelen we de lenigheid
van de geest aan de fysieke
souplesse
van pangur bán
ik bezit geen letters maar
er is mij verteld dat ik woorden
kan bezitten als ik deze
in mijn volgorde aaneenrijg
ik bezit ook geen kleuren
maar er is mij verteld
dat ik coloriet kan bezitten
als ik verf op mijn doek aanbreng
ik bezit geen geluiden
maar het schijnt dat men
spraak als mijn mening opvat
nadat ik gesproken heb
laat ik zwijgen over noten op de zang
ik ben slechts boodschapper
en hoewel ik ook geen leegte bezit
zijn brein en maag behoeftig
het is tijd voor een feestelijk maal
Sommige mensen zijn gewoon met elkaar of je dat nu wilt of niet
sommige dingen liggen vast, gaan gebeuren, andere blijven open
sommige mensen zijn gewoon met elkaar of je dat nu wilt of niet
je kan erover zwijgen, over schrijven, over spreken, over denken
sommige mensen zijn gewoon met elkaar
of je dat nu wilt of niet
Je schrikt als je het antwoord niet weet
dat er gaten zijn, hiaten in het systeem
je schrikt, weet niet wat je moet doen
raakt verstrikt in het zwijgen
dan zie je dat het vrienden zijn
leerzame vrienden, niet bang voor de regen,
zij kunnen praten, ik zit gevangen in mijn eigen woorden
ze doen me geen pijn, ik ben niet bang meer,
toch zou ik zo graag eens een normale vraag willen stellen
zonder scheef aangekeken te worden
met de twijfel meent hij het nou of niet?
Ja, natuurlijk meen ik het, ik zit je niet in de maling te nemen,
: | Wat zijn de andere dingen dan? Tja…
Gewoon tijd voor jezelf, rust, ontspanning alleen,
stilte kan soms heel helend en genezend werken,
er is drukte genoeg in de wereld,
opladen en weer doorgaan
Weten is nog geen antwoord
Vertrekken nog geen gaan
Zwijgen nog geen instemming
Horen nog geen verstaan
Knikken is nog geen begrijpen
Kijken nog geen zien
Voelen nog geen emotie
Twijfel nog geen misschien
Een antwoord is nog geen kennis
Waarvoor is al die onrust goed
Het doet me alsmaar meer beseffen
Dat ik nog zoveel leren moet
De stad. De langzame en nog stille straten
met de gordijnen dicht en wij die nog zwijgen
onder de lakens. Onze lichamen ademen
de sound of silence
In het blauwe uur
In het blauwe uur dat soms een eeuwigheid lijkt
te duren voor de slapelozen
maar ik, die wijzers lees, krul mij in een bocht
achter huilende ramen van de stad
en vraag me af waarom ik zo lang zocht
Ik geef me prijs en jij krijgt al mijn lelijkheid
er gratis bij. Nu ben je mij zat
De stad. We passen er nog in
we hebben er nog gedronken,
geproost op wat we liever toch vergaten
zoals de mooiste ruzies, tot op ons bot geraakt
Want door merg en been gaat de liefde, nietwaar?
In het blauwe uur
Het is al één uur en ongemerkt middag, na nachten doorwaken
en verdwalen in letters op het toetsenbord. Gedachten dwarrelen
nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk
verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem,
blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch dat venijnig geraas
van draaikolken achter de windstilte. Dat schuilt als zuchten of zwijgen
nu eikenbladeren eenzaam wiegen. Dat wortelt als dromen in bomen.
Welke genen neigen naar schurende woede. Zelfs nu het vlees is gepijnigd
tot rauwe biefstuk. Zelfs nu het zowaar routineus avond lijkt te worden.
Wijs me de steen in het hoofd,
elke beweging voert tot
een traag schouwspel.
Ik lig en jij
naast mij tussen de coulissen
van het leven.
De wereld oreert, creëert en fêteert.
Wij leggen vruchten op de tong
en zwijgen
louter
om het zwijgen.
Reizen, communicatie, sociaal gedrag, praten, denken, vrijen, slapen, slapen, vrijen, slapen, slapen, praten, praten, denken, denken, schrijven, eten, schijten, plassen, dromen, dagdromen, nadenken, eten, zitten, schrijven, wakker slapen, denken, niet praten, niet praten, zwijgen, zitten, denken, huilen, huilen, lachje, lachen, denken, schrijven, missen, missen, missen, missen, missen, slapen, slapen, dromen, en opstaan.,
ik ben een vader
met het hoofd uit een rijdend raam
een ramkraak in de hemel
ligt binnen stembereik
ik hoef geen daken
noch een toren
ik draag de stad wel naar de wieg
en beraam een aanslag
op elk zwijgen
voor ik door de voorruit vlieg
Recente reacties