We aten versgebakken schuld
het zwartgeblakerd spek
verstrooid over de boeteborden
de pan bleek onverbiddelijk
en mij compleet de baas
gelijk mijn vaders ladenkast
met boekjes vol van zonden
dank u voor deze spijze
kreeg plotseling meer diepgang
Hij stijgt
haar dapper tegemoet,
gaat op zijn knieën voor wat
bestreden plezier.
Zij laat hem
onomwonden
tot haar komen
Tot wat blijft,
slechts rubber
dat hun uitelkaar houd.
Wanneer zijn ros
zijn zonden
heeft gespuwd
als een vulkaan,
o zo zijn gedachten
over haar uit,
rekent zij precies
62 euro.
geef mij die appel, ja die ene
ik zal hem eten, weten waarom
Sodom en Gomorra niet op één dag zijn gebouwd
of moet ik daarvoor een voettocht
maken naar Rome
mijn rugtas puilt uit van de zonden
er kan geen wijn of water meer bij
ik wacht op regen en vliegende vissen
misschien wat manna voor morgen
maar eerst die appel, die ene
laat mij een weg bijten naar het huis
gebouwd op schandpalen en oude venen
waar het zaad rammelt
in ongekuiste cellen van ’t verleden
Recente reacties