Resultaten voor het trefwoord zoete

tijdens mijn eerste zelfstandige huiduitstap krijg ik onverdiend een zoete naam – delphine lecompte

Meer dan tien rode wekkers staan stil op mijn geboorte-uur
De uitbater van de wekkerwinkel zegt: ‘Toen je vader
Nog een leeuwentemmer was heb ik zijn leven eens gered
Met een afgebroken cherubijnvleugel, hij was nauwelijks dankbaar!’
Bijna elke dag wordt de ondankbaarheid van mijn vader mij aangewreven.

Ik verlaat de winkel met een blauwe wekker
Die mij wijsmaakt dat ik tien minuten te laat ben voor mijn huidanalyse
In de wachtzaal ben ik het enige zoogdier zonder hoogtevrees
Uit verlegenheid doe ik alsof ik mij in mijn brooddoos verdiep
Mijn grootmoeder heeft mijn brooddoos gevuld met marsepein en Mondriaan.

Orthogonale postkaarten en marsepeinen ramshoorns
Wanneer ik aan mijn geboorte denk prijs ik mij gelukkig
Dat mijn helse moeder toevallig bezoek had van een dappere loodgieter
Hij was dapper genoeg om mijn moeder KO te slaan
En mij uit haar lijf te snijden met een sierlijke kromsabel.

In de behandelkamer van de dermatoloog vraag ik met bloot bovenlijf
Of mijn naam wel bij mij past
De dokter antwoordt: ‘Ja, ja, Melissa is een hele mooie naam.’
Ik verbeter hem niet, ik wilde altijd wel eens Melissa heten
Het enige pretpark waar ik nooit word aangerand heeft een honingthema.

Wanneer ik terug ben in het huis van mijn grootouders ben ik nog altijd zoet
Ik geef de blauwe wekker aan mijn jarige grootvader
Hij aait mij en vraagt: ‘Waarom heb je gisteren mijn lievelingsmasker verbrand?’
Het was een spottend vruchtbaarheidsmasker met vier slagtanden, maar ik zwijg.

geweten – jan bontje

woorden ontkiemen
als zatte zilte zoete zotte zaden
door een eonenoude drang
die ook hersencellen voortbracht
achteruitbracht
maar niet op Mars
(al zou dat moeten moeten en moeten mogen
nu het alfabet van Eos bijna compleet is
in oneindig veel varianten)

de rivier van Herakleitos vloeitstroomt naar haar bron
bereikt bestrijkt bevloeit omspoelt overstroomt
ongekende hoogten dieper dan de Filipijnse trog

Mohammed en Ali-bi-seksueel
dragen strooien hoeden
de laatste modus vivendi
vereist dat iedereen zich onthoudt
van uitlatingen en gedragingen
die anderen het recht ontzeggen ontnemen
te zijn zoals ze anders zijn

intussen bloeien
de seringen
laat de Amanogawa inclusief hemelnajagende slak
zich niet onbetuigd
: strooit sterren
over het zwartegatengevulde tapijt van het universum
aangevreten door wormgaten

helverlichte winkelcentra
die in elke stad
het laatste restje
authenticiteit
epidemisch verzieken

dan draai ik me om
en zeg de cipiers van jouw geweten gedag

droomvragen – calvin smith

In gedachten lijken mijn dromen alleen
ik blus de kus van zoete woorden mam
waar waren de tijden van geluk alleen
ik geloof in het stromen door liefde pap
voelen we in oneindige leegtes verder
lijken wegen te sussen in mijn hoofd

om niet meer te smachten naar warmte

Nachten huilen tussen de sterren waar
iedereen slaapt wordt de maan getroost
met lieve gevoelens eenzaam door mijn
betoverende glimlach aan mijn eindeloze
raamkozijn hangt een wereld vol emotie
in tranen van een jongen met vragen los

geslagen in de toekomst van zachte stof

lach om de dood – enrico

voor haar op tafel
stond het kistje
besmukt met een roos
het rook nog steeds
naar zoete herinnering

lang geleden
had ze het gekregen
van een te vroeg gegane vriendin
“in nood: open het!”

levenslang achter haar
was ze in nood
en opende het kistje

een glimlach
tekende haar gelaat
toen ze een week later
gevonden werd

cocon – b. vogels

een vliesjesvlinderpop
dagdroomt
van een zoete dood

een kriebeltjeskind
nachtwaakt
bij het naakte web

het wenst
de spinseldraden open
de dansvleugels
achterna te lopen

vaders woorden – jan holtman

heb de vrouw die je niet hebt, maar lief mijn jongen
want zij zal er altijd zijn, maar spreek niet te veel
over haar, want zij is jouw geheim

jouw kunst en jouw bestaan bestaat bij de gratie
van haar zoete, lieve woorden en van haar kut
waaruit je dagelijks drinkt

de vork, tweesprong – marten janse

Nu het er op aankomt en jij zwijgt
en alles wat zich afspeelt in mijn hoofd
wanhopig op zoek is naar een bord met
een richting. Nu jij kijkt, met je lippen,

sleutel weggegooid, op slot, naar taal
en teken van mij… Het mes op tafel…
Nu draalt de tijd en draait de weg een
langzame rotonde naar onzekerheid.

Je prikt je vork in mijn leven en scheurt
m’n wereld in twee: sentiment en liefde
komen los van elkaar. En, ja, ik krijg de
zoete smaak van pijn al in mijn mond.

au printemps – willem van hees

De avond streelt mijn naakte huid
Warme lucht woelt door mijn haar

Gelijk Eos straalt Selene
Seringen spelen op hun harp

Calypso zingt haar lied
De zee klotst geil heen en weer

Ik snuif onsterfelijkheid diep op
Zoete zaligheid duurt eeuwig

onder elkaar – elize augustinus

Zij zijn
kunstenaars
intellectuele
geen kuddedieren
of mieren die je
kunt plezieren met
zoete lekkernijen
dat plakt als honing
van bijen vermorzeld
onder hun voet.