Resultaten voor de tag zie

dag in de natijd van de stam – harry m.p. van de vijfeijke

Dag in de natijd van de stam, de bidprent dubbel op het stuur. Vader, moeder, zie de koeien, zie de vlier. Zomer als ooit. Pedalen slaan in hun ritme braaf de dood voorbij. Ik laat de bede, rammel aan mijn brein, verken de kleinste openingen nog en nog en weet ... »»»

voetenkou – laura mijnders

Ik zie je daar liggen, zo mooi, zo puur, zo warm. Verbreek het beeld, bruut. Ik drukte mijn koude voeten tegen je aan.

frequentie – c.p. vincentius

Zelden laat in mijn bijzijn haar kristalontvanger de twiet van haar intuïtie of de juiste golflengte weerklinken. Deels in het zuur, deels erboven laadt zij via koperdraad op en ontlaadt haar signalen in gegalvaniseerde stemming, tot muziek van haar verhaal, positief via sonde en draad, geduld in de ether laat ... »»»

geïnspireerd door de heilige kerkvader augustinus – elize augustinus

Ik zie omhoog vanuit mijn raam en ondervraag de maan, hoe zij de duisternis van nacht met haar glans verdrijft Ik huiver en zie het ontelbare heer der sterren en vragen dwarrelen door mijn hoofd Ik zie omhoog vanuit mijn raam en ondervraag de zon voel de warme straling die ... »»»

koufront – efce

In de stad is het òf koud, òf warm, maar nooit zie je het aankomen – hoe zou je ook, als je altijd noten eten kunt of spinazie of spitskool of groene sla met eitjes – waardoor je altijd te laat bent voor een nieuwe winterjas en daardoor juist ook ... »»»

zie ginds puft de dichter – jacques santegu

Jullie kunstpelgrims, rijm op slappe koorden Borstels in holtes, klaagmuren van kelders volgelopen Pomp in de mond van zondvloed en duivelsdrab Articulaties van zeloten afgegleden in ballingschap Kotsend mandje tegenstromingen trotserend Alchemisten van ‘s jaars dertiende maand Mozes die nooit reide naar ons vreemde Westen Noch daar wereldtalen sprak in ... »»»

van boven gezien – basje boer

Van boven gezien Je bent een stip en ons hand in hand drukt zwaar op je schouder Een rode nagel bedekt je hoofd, wegdek Ik zie je dan weer wel, dan weer niet Was je mond eerst een stip, nu is het een streep met tanden, een lach

de stervenden zoals ik ze op montere dagen zie – hans van willigenburg

Men ziet het aan het einde. Terugkijkend. Men ziet dat alles wat er was er was bij toeval. Men ziet dat men vergeten is dat toeval te… Men ziet dat dat vergeten doorlopend… Men ziet dat het einde daarvan nog snel het einde betekent. Men ziet dat men nu pas ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...