Resultaten voor de tag zelf

littekens – pallas van huizen
Elk gedicht is een litteken, muziek uit scheuren, scheuren van pijn, gedwongen noodzaak, geen vergissing zal ik maar zeggen. Elk gedicht is een litteken, als een blauwgeduimde duim, zinloos zuinig, maar goed bedoeld. Een gevangen emotie in een moment van zijn. Ben ik dit zelf of iemand anders? Elk gedicht ... »»»

tweestrijd – joost de jonge
Ik verlang door te dringen In het sappige zwart Van jouw verleiding Nu even niets bezingen Geen bovennatuurlijke tijdingen Slechts het kneedbare ik Van een zwart verlangen De grens liep op In de richting van de bergrug (met een huivering) Zoals een arend aanzweeft Leeft hij in het huis van ... »»»

ik droom – joost de jonge
Ode aan Jean Cocteau I Het enig werkelijke Ben ik, zelf in de crypte Van mijn eigenheid De driehoek slaakt een zucht Een zucht in glas tussen lood Goud, geel, groen en blauw licht Hier nemen wij afscheid Van hem die nu de doden nader aan het hart ligt Voorheen ... »»»

symfonie in het blauw – maaike klaster
Honderden wolken in een lichtblauwe lucht. Zo’n mooie dag. Hoewel ik mij belabberd, uitgekakt, labbekakkerig voel; nauwelijks vechtlust over lijk te hebben om al dat onnodige, hatelijke geweld van deze grauwe mensenwereld uit te bannen, kan ik iemand liedjes over mij horen zingen. Ver weg nog, maar ze komen dichterbij, ... »»»

voor colin – maaike klaster
Aan Colin Benders   Lieve Colin, mooie man, breekbare, Japanse wedstrijdvlieger van me, ik weet hoeveel engelen er huilen om wat ik net hardop in gedachten heb gezegd: Als er de rest van mijn leven geen mens meer naar mij omkijkt, niemand mij ooit nog in de ogen zal kijken ... »»»

soulsista – maaike klaster
Voor Anouk Anouk, hoe doe je het toch, door een voltallig dameshockeyteam in elkaar geslagen worden en dan tevreden lachend weer opstaan? Niemand kan zeggen dat jij niet lief bent, niet zolang ook ik dit kleine kut-kut-kikkerland bewoon en ik vrijwel dagelijks in de haatvragende ogen moet kijken van al ... »»»

london, 1994 – maaike klaster
Krijtstreeppakken strijken, overhemden met een vouw in de mouw, Engelse overzichtelijkheid. Als ik mij uitstrek, kom ik tussen de vloer en het plafond klem te staan. Met de Victoria’s Secret-slipjes van Madam nog in mijn hand begin ik te lachen. Deze streek leveren ze mij niet meer, mij in een ... »»»

Recente bijdragen

Recente reacties

  • Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
  • Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
  • Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
  • Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Vrienden van Krakatau

Cookies?
Cookies = OK
Deze website maakt gebruik van cookies.
Cookies zijn op uw computer opgeslagen codes die deze site gebruikt om enkele instellingen te onthouden. Daarnaast worden statistieken over het gebruik van de site bijgehouden via Wordpress en Google. Deze gegevens worden niet met derden gedeeld. Eventuele Google-advertenties op deze site kennen een eigen beleid.