Resultaten voor het trefwoord zeilen

onstuimig – pallas van huizen­

tegendraads, overdwars
er schuin tegenin
sturen, draaien
ietsje hoger
wat ruimte
strakke bolle zeilen
harde hagel, open water
met de neus naar voren
stevig schuimend
in de wind

driftregens – iniduo

Laat mij niet denken want dan slaat de vloed al comazuipend
een bres in de wering van los zand, steen en behaard vlees.

Ik heb een eiland in de dag gedroomd. Nu ik wakker ben
moet ik het water tussen de kusten doorwaden. Zonder

aanraking en zonder oogcontact met de golven, enkelvoudig
bij windvlagen die mij in hun zeilen meevoeren. Kan ik mijn

bakens nog verzetten? De zee is meer verlaten dan het vasteland
dat ik moet vergeten.
Ik wilde doorweekt zijn maar kon het niet.

stoflicht – martin knaapen

Zacht praat de vloer
bleek van ruimte en zon

de wind schuurt de planken
met silicium lifters

zonlicht breekt lignine
waar cellulose rest.

Spinnen vingen ooit de dagen
in fraaie ronde wielenwebben

die als zeilen van stof en rag
voor de getaande ramen hingen.

Nu hangen aan de droge draden
nog zwarte vliegen en grijze motten.

Het stoflicht valt in delen
op de oude beelden

vol rust en nostalgie
die zware arbeid en bittere armoe verzachten.

En in elke reflectie
werkt de mens van toen

aan onze welvaart
van haat en vuil en spoed.

de sluier van gaia – stoney pete

Van de andere kant gezien
is waarheid illusie
en ja nee of misschien

Tussen liefde en ruzie
ligt een leeg land, louter
zee, strand en woestijn

De schepen zeilen er
op jouw adem
in het licht van jouw ogen

Niemand daar vademt jou
Mijn vader is hun conclusie
Ze doden in zijn naam

Zijn woede was hun onweer
Hun wereld is nu woest
en ledig

Maar onder een rode maan
kus ik je
en daar komt de zon weer

reislust – gerda blees

ik
in jeeps
en kamers zonder ventilator
bruine meisjes op mijn schoot
tv op tien

jij
op fiets
onder tentdoek zonder gaten
zware hellingen in de benen
geen mens te zien

waren we maar aan het zeilen bij Langweer