Ze hing uiteindelijk toch op, de stilte viel als een druppel water in de goot. Ze hing uiteindelijk toch op.
Ik huil zachtjes, maar niemand die het ziet, van binnen ben ik bij haar, ik hou me groot.
Resultaten voor het trefwoord zachtjes
Ze verkoopt haar dure lichaam maar
20 euro lijkt weinig, is veel
meer nog dan afgrijselijke liefde
klinken haar koude woorden zachtjes harder
God waarom heeft u mij verlaten
staat zij daar voor de Jumbo
krijg ik korting op de straatkrant
Bruisend water grijpt haar bij de keel maar
haar kind raakt verstrikt in weergaloze golven
meer nog dan de heftigste tsunami’s
verdrinken haar dromen en schatten
waar de straten gek genoeg dansen
staan de engelen te huilen
bid ik maar troosteloos mee
Deze superman schildert slierten woorden als
klanken uit zijn pen rollen toch
klimmen zijn zware dromen in de lianen maar
verder vliegt hij dan Mars
lichtjaar in donkerjaar uit, hij blaast
Deze superman schreeuwt scheurende verlangens als
papieren diepten uit zijn inkt knalt toch
zachtjes aan zijn rode denkbewegingen maar
de liefde huilt het uit
het ritme spreekt in Pluto, niet haast
Als God me horen kon
Zou ik zachtjes praten, nee fluisteren- zodat hij- net
als ik- moeite zou moeten doen om hem te horen.
Dan zou ik hem alles vertellen over het verleden
zou hij de wespensteekherinnering op mijn huid,
of de brandnetel die mij prikte- of nog ergere dingen
wegnemen bij mij.
Dan zou er waarschijnlijk, onzichtbaar als lijmoplosser,
een dun laagje plak overblijven.
De stengel buigt zijn hals
Rankt.
Verlangt zowaar naar afgesneden kelen
Die zachtjes, zachtjes vallen in het gras
Zonder overdreven dwarrelen.
Het blad krult op
De zon trekt nog eens fel van leer, schroeit
de gekrulde bladeren.
Recente reacties