Resultaten voor het trefwoord wonderlijke

21-12-2012 – kizan

Op deze duistere dag der verdoemenis
Druilt het gras weelderig in vieze tinten
En terwijl een ijzige kou mij innig omarmt
Brandt het licht van wedergeboorte.

Ongezien ontketent zich een verlossing
Aan beperkende gedachten van onvermogen.

Een nieuwe tijd breekt aan,
En niemand bemerkt de betreding
Van dit wonderlijke, overstijgende,
Tergende en verschonend functioneren;
Dat zichzelf en de wereld wast
Met aandachtige werkelijkheid.

Hoop ontvouwt zich in donkere dagen;
Een kaarsje verlicht de wereld
Als Metta in hopeloze ellendigheid.
Een nieuwe tijd breekt aan,
Een nieuwe tijd breekt aan!

de boekenlegger – cees van raak

Reeds anderhalve week ligt hij vergeten
en bloot op het tafeltje dat constant
buitendienst draait. Voeg daarbij dat
de herfst weer eens de killer uithangt.
Tijd voor zijn redding en een dichtdik boek
doet immer goed. Ietwat beslakt glijdt hij
tussen opwindende gedichten in een zalige droom.
De volgende morgen geniet de boekenlegger
vol verbaal van zijn nieuwe leven en laat niet na
de meest wonderlijke regels op te hoesten.

huid – stijntje van der wal

ze wist niet hoe
huiden en mensen
bijeen kwamen, hoe
men zich verwarmde
wist ze alleen in de zon
achter vellen
vachten en veren
wist ze de scheiding
ontwaarde daar
behoedzaam tastend
een wonderlijke warme stroom
verontrust zag ze, hoe
hoofden en handen
vlees en vleugel scheurden
en voelde hoe ze stolde
onder het stugge vel.

visioen – dirk wolters

Ik zag de goden zich
met tomeloos plezier verbazen
om hun eigen onvermogen

ik zag ze spelen, uit verveling
zomaar iets proberen
eerst geschrokken, daarna vol verrukking
kijken naar de eerste zonnestralen

ik zag de tijd beginnen en ik zag
het universum eeuwig lachen
om een zelfbedachte, wonderlijke grap.