Resultaten voor de tag wind

borstslag – sharon evita bakker

Hij was een verwoed fietser, woekerde door schilderijen heen, kleurde luchten blauw met kwast, grijs bleef hangen in penseelhaartjes, net als eeuwen naslagwerk, van vergeelde landschappen, en afgebogen ruiten waarachter, vermoeid gras zich wentelde. Kluchten vogels bouwden nesten, in zijn lange baard van tijd, die stromende kelen schraapten, voor wind ... »»»

fantasie – manja croiset

een beeld van vrijheid in een open auto met plankgas en wapperende haren over ’s heren wegen scheuren op het strand in de storm worstelen met de elementen en leunen tegen de wind

uit – b. vogels

mijn stappen verstuiven mijn adem is pluis op een dag ben ik enkel nog wind in een urne van riet kan ik me vinden als een bries in het laatste ruis

blauwwit – elsje de wit

Vandaag rende de jongen weer door mijn ijle gedachtegang. De jongen met de blauwwitte vlieger op een kapotgeschoten dakterras. “Als je touw maar lang genoeg is”, roept hij “dan kom je over de grens”. Ik loop door het dal en vervloek de bergketen, waarachter een moeder tegen de wind de ... »»»

meneer – jacob van schaijk

morgen is verleden tijd terwijl vandaag nog moet beginnen en gisteren wel nooit zal komen er is alleen een vlinder die fladdert een herfstblad dat dwarrelt in de wind haar kromme handen grijpen mis waarom ze huilt kan ze niet zeggen ik zing een kleuterliedje ze laat een foto zien ... »»»

“zit er leven in een steen?” – pallas van huizen

Muziek doet pijn, stilte ook. De zon doet pijn, de wind ook. Kunnen we nog even met elkaar praten? Gewoon met elkaar praten? Zonder al te veel moeilijk gedoe. Kan ik nog even naar je kijken, je voelen? Wil je me nog even aanraken zoals alleen jij dat kan? Muziek ... »»»

nana – tijl nuyts

Je stuurt me brieven met droge bladeren van je sinaasappelboom Ik ruik het stof, de wind, de zomer in de enveloppe Dartelt je hand nog, je gom en je potlood vliegen elkaar in de donkere haren Je land spiegelt als een roestige munt in het water Het schorre gefluister van ... »»»

xx – jan holtman

geen haas of ree verscheen aan mijn alziend oog wind is meer dan verplaatsing van lucht een hand die werd gemist

december – p. krauwinkel

De dag kruipt gestaag voorbij Tanden bijten in de wintertijd Gelaagd gelach van vreemden sluipt door de kroeg en vergeet: waar ik was en hoe ik heten Buiten wordt de kou mij steeds vreemder en de mensen op afstand zijn bezig met hun verval Ze dwalen door de stad terwijl ... »»»

hexagonaal – maaike klaster

1. In dit samengepakte geheel aan cellen zit ik mij epitheel te vervelen, vervel ik razendsnel, laat ik het met mijn schilfers sneeuwen. Alles is zo helder als kristal, zo scherp dat ik bijna niet meer hoef te kijken. Dit heelal bestaat uit gruis en glas en ijs. 2. Zie ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...