Resultaten voor het trefwoord willem van hees

trots op nederland – willem van hees

neerlands molens schudden
de dijken trillen de wadden krimpen
kwartjes vallen boven zee
waar gaat dat heen

mijn hemaworst niet op
ik gooi ‘m op de grond
naast de oma
zij ligt daar ik heb haast

stilte in de vinex-wijk
pappa op kantoor mamma ook
voor het huis en het design
de crèche nu, de dure school later

rond de klok van zes
solisten in albert heijn
mandjes snel gevuld
smartphones spreken druk

targets als drie glazen melk
in de straat focus op het doel
naar links ogen naar rechts
het leven enkel vooruit

het regent hollands pijpenstelen
doorweekt kom ik thuis
het is donker licht aan
er is niemand

de duinen – willem van hees

alles wat ik ken zijn de duinen
de witte duinen doen mijn botten rotten
duinzand onder mijn zolen
de witte duinen en het spelende kind

de witte duinen tegen de tijd
de witte duinen scheiden de zeelijn
voorbij loopt Maria een vloedlijn
van 2000 jaar lang

en ik weet dat de duinen mijn botten zullen laten rotten

zandvoorts duinen zien de zee
waar zij loopt het dode kind
in haar

zandvoorts duinen vormen een arm
uitgedroogd en verspreid land

ze snijdt haar polsen
bloed aan haar handen

eindeloze leegte – willem van hees

Met reminiscentie aan Paul van Ostaijen
 
Eindeloze leegte
De bodemloze put van het leven
Als het nu eens leuk was
Kon ik ook genieten

Als Nick en Simon wil ik zijn
Tot de tijd stopt met tikken
Dans ik verdwaald rond
Het is alles wat mij rest

In de nutteloosheid, in de nietigheid
Dus kom, mijn vriend
Laten wij proosten en feesten
Op eindeloze leegte

wegzakken – willem van hees

Voel mijn lichaam tollen
Dwalen in de wervelwind

Haat en liefde stormen
Velden vol emoties trillen

Als benzine pompt
Een waterval van bloed

Intens stoot de wind
De grond in zak ik weg

au printemps – willem van hees

De avond streelt mijn naakte huid
Warme lucht woelt door mijn haar

Gelijk Eos straalt Selene
Seringen spelen op hun harp

Calypso zingt haar lied
De zee klotst geil heen en weer

Ik snuif onsterfelijkheid diep op
Zoete zaligheid duurt eeuwig

ego scrībo – willem van hees

Woorden zijn mijn vingers
De toppen maken zetten

Papier is het brood
Inkt als het water

In mijn hoofd wandelen letters
Klanken dansen in het rond

Als dia’s klikken sferen
Emoties trillen snaren gelijk

Zoekende juist compositie
Teken ik onderweg de taal