Het ligt voor je,
in tekst gevangen:
de klare lijn die mensen
richting geeft
en energie.
Ze zoeken
nog iemand
die de lijn met vuur
en vastberaden overtuiging
weet uit te dragen.
De keuze valt op jou.
Het is niet dat je niet
van de mensheid houdt
(of toch wel?);
je helpt ze,
vind je,
meer
door weg te lopen
uit de geometrische zaal.
Ja! De sensatie met elke stap
waarmee je je verwijdert
zo velen te helpen…
Even later
op het strand,
handen in je zakken,
groeit je pik tegen de wind in.
Recente reacties