Resultaten voor de tag water

* – nicole de korte

Het water schittert Op jouw schitterende gezicht Wij alleen met de zon en de maan Jouw lichaam is zacht en zoet Ik wil maximaal komen, en nooit weg gaan Het water klimt tot aan mijn dijen Nu koud, zo direct warm De intensiteit van ons vrijen Waar ik zo lang ... »»»

geen weg meer terug – pallas van huizen

We wisten het niet meer holden achteruit kenden onszelf niet eens meer draaiden de tijd weer terug we liepen dezelfde weg de bomen langs de weg waren hetzelfde ik was hetzelfde, jij was hetzelfde het water was hetzelfde misschien was de lucht anders of de stand van de maan misschien ... »»»

met water praten – pallas van huizen

Zachtjes drijven de eerst gevallen blaadjes naar links de wind, de oude lente is tijdelijk het spreken verleerd riet buigt moeizaam, tegenlicht weerspiegelt, verblindt zwijgzaam zielloos glinstert een zilveren spoor door het water als een volwassen waterhoen even met zijn feloranje snavel de waterkant zoent Hij kijkt niet naar mij, ... »»»

roodgloeiend heet – merlijn huntjens

als ik je verdriet deed, bleef je lachen totdat je meer water vond voor je gezicht. wegstrepen; daar was je goed in. het weghalen van druppels tranen tegen een achtergrond van meer. zo deed je ook bij mij. ik heb je nooit sip gezien. je wachtte tot regen viel zodat ... »»»

zachtjes huilen – pallas van huizen

Ze hing uiteindelijk toch op, de stilte viel als een druppel water in de goot. Ze hing uiteindelijk toch op. Ik huil zachtjes, maar niemand die het ziet, van binnen ben ik bij haar, ik hou me groot.

het antwoord is meestal pistache – delphine lecompte

Op klaarlichte dag lig ik in bespottelijke kleren op een lekke orka Sluit ik mijn ogen dan hoor ik de Zee niet beter Naast mij ligt een ontslagen nachtverpleger op een Guns ‘N’ Roses handdoek Zijn zwembroek is te krap, zijn ontslag te wijten aan mij Dek ik mijn oren ... »»»

boks en cel – delphine lecompte

In mijn douchecel denk ik zonder water terug Aan Patrick de sentimentele ex-bokser Met wie ik een jaar tezamen heb gehokt Gehokt klinkt niet vriendelijk, het was nochtans paradijselijk Ons jaar, onze nachten dronken op een bed dat kon verdwijnen. Overdag klapte Patrick het bed de muur in Dat is ... »»»

zwart water – jan van der voorde

Ik ben een oceaan, Die de druppels is Van vele momenten Ik ben een oceaan, Die de zeeën bevat Van vele tranen Ik ben een oceaan Niets liever, dat je zwemt Als in een onbekend avontuur, Niets liever, dan een zacht fundament Waar je op kan rusten in het late ... »»»

elf uur – jan van der voorde

De tijd staat stil In het water van verandering Waar de chaos verblijft Is het nooit en immer tijd

jij – jacob van schaijk

jij kunt dansen als een zwaan die sterft in een meer, met blote handen water uit de rotsen slaan en naar de hemel klimmen langs het scherpste prikkeldraad op je weg liggen rode druppels die vielen uit je ogen toen je me aankeek zonder het te weten je handen groeven ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...