Resultaten voor de tag water

vloed – pallas van huizen

Pijn in zijn maag had de broeder ervan. Hij wist dat hij het haar moest gaan zeggen, maar echt zeggen kon hij niet. Hij was klaar met al die onzin, het huisje-hoopje-kneusje-gebeuren, op de foto wilde ze niet, achter de schermen ook niet, nee hij en zij moesten gewoon met ... »»»

zee van kalmte – iniduo

het hervonden water spiegelt binnenkant ik ga in een omtrekkende beweging mee voel ruggelings strelen met vlakke hand mijn leniging zweeft boven ademloze zee ik ben in een onbeslapen bed ontwaakt waardoor wormgaten vallen in blindheid het duurde even, maar de code is gekraakt eindelijk ben ik deelgenoot van mijn ... »»»

alles bewoog, behalve de wereld – pallas van huizen

Ze voelde meer, meer dan wat ik uit ervaring weet soms bleef ze eten, zette de tafel opzij blikken kon ze lezen, ik enkel toe kijken ze voelde meer, wilde water inmiddels ken ik haar een beetje hoort ze bij mij.

ompoling – iniduo

nog glinstert een tegenstromende rivier de enige die implodeert naar het brongebied bevangen door water dat lotsbezegeling wist met wassende dunheid en afnemend debiet golvend door diepten van laag naar hoog jij, zuivere eigenheid die geboren wederkeert in het oeverzand staat geschreven wie je bent de zoekende rivier die het ... »»»

onstuimig – pallas van huizen

tegendraads, overdwars er schuin tegenin sturen, draaien ietsje hoger wat ruimte strakke bolle zeilen harde hagel, open water met de neus naar voren stevig schuimend in de wind

wakker me aan – jos van daanen

Draag me als water naar de zee, zoet naar zout blaas de koele bries tot een orkaan, wakker me aan en laat me dan begaan. Zweep mijn tijd op tot de woeste golven die de zon zo mistig kunnen maken dat je morgen mijn historie weer belopen kunt. Draai tot ... »»»

oceaanspectrum – iniduo

kon ik mezelf maar bevolken zonder mensen of adem te verliezen in een tekstloos rondeel kon ik maar ontwaken zonder grenzen daarvoor hebben alle dagen woorden teveel het lijkt dat de overvloed die ik ooit bezat al lang is vervlogen met alle winden mee de wind opent deuren naar het ... »»»

gebed zonder eind – iniduo

het tuinpad zal nog bladeren verzamelen regen zal nog wegwassen wat niet tijdig kon verdwijnen ook al heeft september zijn schaduw geworpen ook al lijken wolken opgedroogd in rookgordijnen er zullen nog doden te betreuren zijn verse aarde zal weer wonden onder duister bedelven monden zullen zich om ingeslikte woorden ... »»»

zwijgend gedicht – pallas van huizen

Deze nacht is een zwijgend gedicht, dat eerlijk spreekt, samen in gedachte als een traag lichaam dat vrijt, dat zweet in een levende geest in een droom die leeft alles lijkt wit maar waar wit is, waar wit is is rood als het bloed dat kruipt dat kleeft afhankelijk van ... »»»

op je schouders – pallas van huizen

We wonen op aarde, in een stadje dichtbij zee we hoeven niet te praten zijn dieper dan water dat kan je voelen dat weet je en ondertussen kijken de engelen mee

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...