Mijn frons achteloos gevaar
Rood de wangen van het wajang meisje
dat sluimert in mij
De nacht draagt een sleehak
glijdt nabij
Een vraag brandt op lippen
van de maagd die ik was
Verleden om op te kluiven
De zon heeft de maan
om een komma gevraagd
Het luik vannacht
niet te gretig dicht te schuiven
De lens opent
neem een pose aan
en laat dit stuk glas smelten
vermaal het vallen van kleding
tot lust en je vel tot vlees
even is er de respons van Wajang
en een tot bloedens getypte creditcard nummer
search engines slaan jouw naam uit steen
jij zet de baby bij lon
als modern equivalent van het oudste beroep
er is geen schroom
geen bloed meer om onder nagels uit te halen
geen tempel van graniet
in jouw digitale verblijf
laat je geld langs je benen glijden
zakken zijn er al genoeg voor
wijdbeens brood op tafel
en je huis kauwend op een vinger
Klik
De lens sluit
Recente reacties