ik moet inhalen
al die dagen, maanden
vol van waarden
zonder lachen smaal ik
om het niets, ik
sla de trossen uit de bomen
maar drink geen wijn, ik
haal de wind uit tunnels
waar geen mens wordt getest
waar geen techniek meer huist
en de cultuur wegkruipt
met de laatste muizen mee
altijd buiten
grafvelden zijn de plekken waar nog huist
losse botten
binden geen braveriken

toen ik bedacht wat me voor me rende
sloeg ik zelf op de vlucht