Resultaten voor het trefwoord vulkaan

die eindeloze jaren ’80 – berry tunderman

Vrouwen stapten in van die witte laarzen.
Dan ook nog met van die franjes.
En mannen met zo’n polstas!
Alles boette in aan glans

Punkrock blies zijn laatste adem.
Terwijl de crisis alleen maar toenam.
Veel sleazy mainstream cinema.
De kou van de dans op de vulkaan.

Kwamen we ze wel echt te boven.
Nu weer een crisis, greed weer good.
Sociale media- onnozel geneuzel.
Vooruitgang voor een gek te geloven.

IJdelheid tot aan de horizon en
Nummer 1 van de zeven zonden.
Zie een christen als Andries Knevel
Belichaamt zijn god’s grootste gruwel.

Heb nog boeken liggen uit beschaafde tijden.
Nog wat heidense karweien om het huis.
Leef weer tijden om te mijden.

roken is dodelijk – calvin smith

gif spuit kringen uit een vulkaan
vervuld de hemel haar liefde over
meneer nachtegaal kwijlt toch
in dampen vergrijzen jaren verder
niet de natuur, wel gillende mensen

kwakende slachtoffers roken bommen door
de nevel sijpelt het meer over
mijn as druppelt het water toch
lijkt mijn glas niet te verzuipen verder
niet het licht, wel een koude dood

krakatau – bennie spekken

steeds vaker lees ik
hier tussen de regels
door zie de achtergrond

het dromende meisje
op haar rug
in het kalme water

maar de vulkaan slaapt nooit

zoveel wachtende dagen – elize augustinus

Hoeveel wachtende dagen;
vandaag weer in de rij?
Ratelend- tollend-bonzend
hart-denken wij?

Op de rubberen zwarte kassaband glijdt luilekkerland aan ons voorbij, terwijl
we wachten, wachten in een lange rij; tomaten, chocolade, cichorei, en de melk; Kookt in onze botten.

Hoeveel wachtende dagen;
morgen weer in de rij?
Er zijn nog zes
wachtende voor u, een

ogenblik geduld alstublieft,
twintig minuten galmen we muziek
onze smaak, of niet?
Klik, als je me nou! de lijn is dood
contact verbroken, en een vulkaan
in de hersenschors, genoeg voor vandaag.

Hoeveel wachtende dagen;
En wij; in een
steeds langere rij?

buitenechtelijk vertier – laura mijnders

Hij stijgt
haar dapper tegemoet,
gaat op zijn knieƫn voor wat
bestreden plezier.
Zij laat hem
onomwonden
tot haar komen
Tot wat blijft,
slechts rubber
dat hun uitelkaar houd.

Wanneer zijn ros
zijn zonden
heeft gespuwd
als een vulkaan,
o zo zijn gedachten
over haar uit,
rekent zij precies
62 euro.

a night in tunesia – marten visser

ritme sprankelt flonkert tintelt
als een wellustige golf
door mijn bezwete lichaam
welke zich verhult
in een plakkerige smoking
die te krap aanvoelt
en als toegift een herinnering loslaat
van alcohol en sigaren
maar voor deze gelegenheid gepast stijlvol
hoe anders zou ik recht doen
aan de muzikale slang
die mij wil verleiden toe te treden
tot de zoete magische wereld
welke vannacht ligt verscholen
in de lokkende tuinen van Tunesia
mijn trombone loopt, schuift, vliegt
leeft een eigen leven met de akkoorden
wiegend sta ik op de top van een vulkaan
de lava stroomt door mijn pulserende levensaderen
man, groove,soul,life, this is jazz
A night in Tunesia