Marietje van drie huppelt over straat,
op zich is dat geen ernstige of
criminele daad
Opeens is zij veranderd in een rode vlek,
was het een aanval van vervoegde ongesteldheid!?
nee, het heeft te maken met deze plek
Ah, de oplossing is daar….
Kijk en zie……………..
Het was de bus van tien over drie!
Het kleine joch schopt steentjes
voor zich uit fluitend op zijn vingers
verschrikt hij vogels aan de waterkant
waar hij de vissen voert, azend
op grote vangst, ’t liefst een karper
of dezelfde snoek, die hij met vader ving
hij zou ‘m herkennen, die blinde vlek
en de ring van vuur achter zijn angst
in zijn handen ligt vaders favoriet
de geschubde strakblauwe blinker
het staartje rood, legt hij behoedzaam
terug in zijn vak, vandaag geen dood
De rode vlek gemorste
Exota bezoedelt mijn
oneindig verlangen
naar de onbereikbaar
verloren tijd met jou
beiden verdwaalt in een
stomme film van
bevochten waarheden
welke zich lieten inpassen
als een desolaat ruikend
pashokje op zaterdagnamiddag
waar illusie keihard
door de ogen van de
spiegel wordt verbannen
geluidloos afgevoerd
naar het rangeer terrein
van gestolde dromen
hyperventilerend blijf ik
blazen door het rietje
wachtend op de bubbels
ik ben de zoom van je jas
die loslaat, de haarschilfers
die jij niet ziet, de verloren knoop
van je jeans, de rode vlek
in je slipje die niet wegwast
de haar in de boter, het gaatje
in je sok, de kale plek op je hoofd,
de barst in je kop, de lipstick
op je slaap, de lepel in de
kaviaar, ja ik weet het, je vindt
me raar, ik kruip weg
in je schaam
haar
Recente reacties