Ik wil de dingen wel bewaren in het zijns gelukkig wanen
op het briefhoofd van de liefde waar je margarine smelt.
Had ik je al verteld dat ik woorden afratel als ware het
de zoveelste vriendin ik het rijtje niet thuis bellen heeft

geen zin en morgen ben ik er ook niet voor jou maar
voor een ander die naar drop smaakt en kruidenboter
met stokbrood kruimelt op het aanrecht waar mijn lijf
ligt? Je moet je hoofd eens leeg maken & met azijn

overgieten in een fles. Schrijf het van je af en dump je
zelf in zee. Laat je lezen op een onbewoond eiland
door een niemandsmeisje met vlechtjes in haar haar

waar de vlinders om fladderen. Ze slaat kokosnoten
stuk, slurpt je brief naar binnen en smakt zacht terwijl
haar lippen langs de flessenhals dwalen. Die leegte.