als schrijver
dichter desnoods
doe je maar wat
maakt niet uit
waarschijnlijk precies
volgens de regels
als lezer heb je
altijd gelijk
zeker zonder
empathisch vermogen
als schrijver
dichter desnoods
doe je maar wat
maakt niet uit
waarschijnlijk precies
volgens de regels
als lezer heb je
altijd gelijk
zeker zonder
empathisch vermogen
Dag in de natijd van de stam, de bidprent dubbel op het stuur.
Vader, moeder, zie de koeien, zie de vlier. Zomer als ooit.
Pedalen slaan in hun ritme braaf de dood voorbij.
Ik laat de bede, rammel aan mijn brein,
verken de kleinste openingen nog en nog
en weet voluit: ik heb u niet vermoord.
We praten in een zucht van uren, gedroogde dennenlucht,
gebrande koffie van de molen. Wij van dezelfde stam,
nestprevelen en halen op naar liefst vermogen.
Recente reacties