Resultaten voor het trefwoord verlatingsangst

straat-bbq – bob elias

Zondige gedachten ontrafelen truttige
truitjes tot spannende spaghetti
de buurvrouw toont haar tattoos
puur uit verlatingsangst

Senioren happen appels
zonder handen
uit een ton vol water
wie heeft zijn eigen tanden nog

Forse negerinnen
met ogen als wielklemmen
sjouwen halve varkens
de koelcel uit

Voorbodes van een straat-BBQ
hangen dreigend in de lucht
onze hond kauwt voodoo dolls
tot fijngemalen poppenstront

Aandacht waaiert uit
als ogen op een pauwenstaart
maakt heel helder dat dit huis
of heelal ons nooit kan bergen

sterven van verlatingsangst – martin m aart de jong

Doe je niet zomaar. Daar moet je wel de huur
van laten versloffen, maar niet teveel. Het balkon
barricaderen, weken met mate eten, drinken opdat
je net je lippen nat houdt. Maar vooral stil zitten,
alle middelen tot communicatie uit laten doven
met de kaarsen. Af en toe de post open maken,
erwtensoep uit blik opwarmen, pissen in de krantenbak,
en dat als nieuws de wereld in flikkeren.
Je moet ze schrijven dat het nu te laat is.
Dat er niets te redden valt. Dat je een bent
met de kakkerlakken. Dat het wel mee valt
in de hel van stront en bloed en slijm,
maar dat je zo graag nog eens zou
willen braken van een aspergemenu;
zwezerik zou willen vreten, truffels zuigen,
dat je nog eens ooit een vrouw.