(een plakboek voor later)
ik heb, denk ik, mijn binnenzee
uit de lucht gegrepen
dat moet de reden zijn dat ik niet meer weet
hoe het voelde zonder de kramp
van wat eigenlijk?
het geheugen is een raar ding
terwijl ik erop ben aangewezen vanaf nu
wat ik verder nog wilde zeggen
is me ontschoten
zo belangrijk is dat dan
– – –
nu ik de slaap heb te pakken
blijken dromen zelfbedrog
nu ik wakker ben
is mijn slaap ook niet meer wat die was
Resultaten voor het trefwoord vals
in de orkestbak van het vlooiencircus
op het vrijthof van maastricht speelt
het strijkje van andré de mazurka voor
twee doden
ik mis liberace en de mondschein nogatine
het vals gebit van lady crooners de zang
van eddy w het grijs van mergelstof
dat neerdaalt op de strijkers van de eerste rij
de stehgeiger draait het orgel van plat plezier
in unisono met de kassabellen het ritselen
van grootgeldpapier
Er schrijdt een processie over het water,
bankiers voorop, gevolgd door advocaten.
Aan de wal een kudde makke schapen,
de koppen gebogen, de lippen prevelend.
Het conopeum is rijk versierd met kleuren
van deelnemende partijen en gouden gieren,
en op alle dode hoeken drukt het logo van
de importeur de leegte onder het doek.
En padvinders in kleine bruine uniformen,
lopen voor de muziek uit, geven de pas aan,
spelen met de knopen in hun das. Dit
is de tijd van goede daden voor het volk.
Vals klinken de blazers van de fanfare, maar
kleine paus onder zijn baldakijn is goddank doof.
De idioot van het dorp hebben ze gekozen
om het almachtige kruis te dragen.
Afgesloten wordt deze waardige jubeltocht
met blote benen in opwaaiende zomerpijen
gehuld in grote wolken wierook en engelen.
Ze dempen de sloot met relikwieën van het kalf
dat al keer op keer verdronken is.
met botte bijlen
noest & bezig
zijn bomen gerooid
en schaduwen geslecht
die niet langer velden omzomen
om voor vlakheid te waken
uit de ondergrond
van de kantelbedding
vloeit een gedicht op commando
woest & snedig
zodat rivieren omhoog stromen
en als oprisping uit monden braken
tart uzelf
blijf schudden
doorwaak gewraakte braafheid
vals & lenig
blijf in staccato klaarkomen
om heilige hoeren te raken
Verborgen agenda’s, dubbelrollen
Johanna de Sloper en Day de Waanzinnige
één en dezelfde op hol geslagen prikklok
vals als een ziek dier
Dagen op de rand van tranen
verbrande schepen, alles overboord, alles verlaten
Mij was het krediet gegund
van een tikkende tijdbom
uit de oude doos.
Het standaardwerk.
niet ik, maar zij is een hond
vals als de nacht in een stad
die tandenbloot als een
blinkend mes naar je lacht
Ze kan het niet laten.
Ineens is ze er weer;
Het stiefzusje.
Vals als haar moeder
regeert ze vanaf Haar Troon.
En kroont.
Haar lijfelijke zoon.
Zullen we een doos
Met knikkers vullen?
Ze moeten zelf gewonnen zijn
Volgens de regels van het spel
Nee, bonken doen niet mee
Want anders is het vals
Alleen maar guppies dus
In een oneindig grote doos
Dan stappen we er achteraan
En laten ons knikkerend verzinken
Sinds gisteravond laat je me achter met vragen
waar ik niet doorheen kan bijten.
Plots hangt mijn gebit met haken
en ogen aaneen, voelt elke tand vals
moet ik mijn beet lossen om niet
te verliezen wat wortelt in je vlees.
Papieren huid wordt zachter
en de mijne om een of andere reden ook
als ik in omslagen gewikkeld
-alleen de neus nog te zien-
leven in het lezen draag.
Zo gaat dat.
Zo.
Daar is de trap.
Hij kent het struikelen
Het tot evenwicht bijregelen van
wat overvloedig of te weinig is.
Ik treed hem na.
Breng me tot bijna vallen
terwijl, sober, het witste uitzicht
op het trouwste, meest lokkende kaft
even los en nutteloos aaneen hangt.
Maar deze avond in dit bed
helemaal onder de lamp
eet ik je op.
Lichaamsloos geblaf,
kondigt zich al aan, lang
voordat je hem ziet gaan.
Duitsers liepen graag
met moordmachines
op vier poten
in de kampen rond.
Valsgemaakt is er
geen tweede dier
dat zo vals gromt
als onvervalste
herdershond.
Het keesje
siddert
in de
zon.
Recente reacties