Resultaten voor de tag uur

lachje – jacob van schaijk

op het perron van een klein station wachten twee meter van elkaar Henk en Marjon van in de zestig op de trein die daar nooit stopt even wisselen ze een knikje met een schuchter lachje, een dag meneer en dag mevrouw net lang genoeg om de trein voorbij te laten ... »»»

ruilverkaveling – iniduo

een man aan wie ik de weg vroeg kwam met een voorbeeld – ongevraagd nu ben ik nog steeds onbedeeld het kan raar lopen langzaam te verdrinken in drijfangst nog maar eens vragen dan? de weg die krult is toch het langst verderop zie ik de anderen dolen hun adem ... »»»

zonder tegenbericht – iniduo

als een boodschap langszij komt aan de poort van droomtijd in het bollen van velden is er niet weinig aan gelegen de einder van voorspelling in vochtige grond te laten rusten tot op het uur dat het geheugen zich verheft zich openrijt

pauze – iniduo

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, ... »»»

het blauwe uur – jessica bakker

De stad. De langzame en nog stille straten met de gordijnen dicht en wij die nog zwijgen onder de lakens. Onze lichamen ademen de sound of silence In het blauwe uur In het blauwe uur dat soms een eeuwigheid lijkt te duren voor de slapelozen maar ik, die wijzers lees, ... »»»

elf uur – jan van der voorde

De tijd staat stil In het water van verandering Waar de chaos verblijft Is het nooit en immer tijd

beëlzebub – iniduo

Het is al één uur en ongemerkt middag, na nachten doorwaken en verdwalen in letters op het toetsenbord. Gedachten dwarrelen nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem, blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch ... »»»

een eind op weg – bennie spekken

de weg snelt de verte lonkt de handen losjes aan het stuur doet ze honderd vijftig per uur de vraag is nu waar wil je heen

tocht der tochten – jan van heemst

In sneeuw en gure winden reed hij op witte wegen en werd daarna door al zijn vrinden in de adelstand verheven. Het daglicht was van korte duur; de buien als een blinde muur waar hij doorheen moet rammen; hij wist dat hij moest vlammen tot in het laatste uur. Het ... »»»

lepelstelling x n – roop

lepels johma dubbelzijdig scheppend acht caviteiten in eenheden van honderd met een tolerantie plusminus vijf procent verpakt in doos vierhonderd twaalf met lepelzak zevenhonderd achtennegentig b in dertien lagen van acht drie monsters per wacht vijf stickers vijf dozen vijf dozen een laag vijf lagen een pallet expeditie plastificeren een ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...