Resultaten voor de tag universum

cadans – iniduo

niet aan denken maar rustig ademhalen en staren, in een digitaal universum noem het afleiding, getemd landschap, glazen stad of vliegend tapijt. Ze zwijgt dan dat wiegen, die zachte deining die naden in het glanzende spoor die vruchteloze poging elk oog af te wenden, de gedachte te verstrooien zonder te ... »»»

mater universalis – pastuiven verkwil

blind universum doof geluid om mij dwingt naar kern voel met heel mijn huid de essentie de wanden van de geboortegrot het levenswater de streng wordt pas afgesneden in tussenmist hier naar daar waar de oermoederkoek compulsief het leven leeft geeft

lichaamstaal – iniduo

ik volg de sporen in denkbeeldige sneeuw of zijn het mijn stappen, doch onbetreden wat ik onthouden moest, ben ik ook al vergeten want wat ik wist, is te lang geleden ik heb blinde muren opgetrokken om kilte te weren die schuurt als zand ik hou mezelf een universum voor ... »»»

thuis best – jan bontje

de goudvis zwemt van west naar oost naar west en andersom gedurig maar ongedurig rondjes in zijn kristallen kom ontdaan van zijn huid -want bladgoud is goud waard- zwemt hij tegen de klippen op ont-komt en belandt in zee waar hij op de rug van Neptunus een odyssee maakt richting ... »»»

verhalen van de aarde – maaike klaster

Eigenlijk is dit een heel klein universum. Kijk maar in je hart, daar vind je alles wat je nodig had, iedereen die jou ooit haatte, iedereen om wie jij gaf. Wij weten allemaal dat als wij maar diep en lang genoeg graven, wij in ieder atoom van iedere cel een ... »»»

zoek je eigen einstein-rosen brug! – occludin

mijn universum waar lynchen leuk is paupers ongelukkig baby’s niet bestaan sterven een keuze is slim zijn een plicht waar jij niet bestaat en ik ook niet honden katten zijn katten zichzelf zijn risotto aan bomen groeit en rivieren overstromen van whiskey

de oneindigheid van het oneindig kleine is niet alles – joost de jonge

Ik zuig het licht op Van gestorven tragiek Leef in de blinkende ogen Van wie mij ziet Omvat de ruimte Zoals het onkenbaar immateriële Ruimte geeft Aan het universum om uit te dijen Is het kleinste zo oneindig Groot en onzichtbaar Het draagt nog vele Andere materiële universa Op een ... »»»

majestatisch – enrico lommerte

zo ik mijn universum handvast omklem wie houdt mij? èèn vingerbeweging influenceert tot in chaotische fractalorde voelbotsen beseffen mij van groter graag had ik glimpogen

entropie – stijntje van der wal

verlangen heeft geen vorm geen naam en geen bezit slechts een chaotische beweging van de God tot wie ik bid. verlangen geeft het universum de zin waar het om vraagt omdat de drang naar ordening verlossing in zich draagt. verlangen leeft in vrije energie als instabiele kracht die zichzelf nooit ... »»»

visioen – dirk wolters

Ik zag de goden zich met tomeloos plezier verbazen om hun eigen onvermogen ik zag ze spelen, uit verveling zomaar iets proberen eerst geschrokken, daarna vol verrukking kijken naar de eerste zonnestralen ik zag de tijd beginnen en ik zag het universum eeuwig lachen om een zelfbedachte, wonderlijke grap.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...