Resultaten voor de tag tijsterblom

alledaags – tijsterblom

wafwaf kraait paard in de vensterbank bevel voor moeder en konijn om aan het werk te gaan en gehoorzaam pakt konijn de stofzuiger, moeder neemt de cirkelzaag daarmee kort ze keurigjes de beentjes van Stientje twee centimeter af , dan op een drafje naar de tuin om haar keuteldoos te ... »»»

kruising – tijsterblom

rechtdoor is de dood de dood is rechtdoor links is de hemel rechts is de hel de hemel in vlammen de hel is bevroren gloeiende gloeiende vloekende kleuren rood van de hemel blauw van de hel de hemel een vloek de hel een zegen zwart zijn ze samen bloed van ... »»»

heel – tijsterblom

de man die net stapt uit lijn twee dat ben ik nee, nu weet ik het zeker dus anders dan bij dat diner vorige week met die man toen ik dacht: daar zit ik tot hij naar mij keek en knikte en ik naar hem, zodat het even leek of ... »»»

pyriolymfociopatist – tijsterblom

uitzinnig schreeuwde je mij na: pyriolymfociopatist! maar raken deed het niet want wist ik veel pas nu ik lees dat dit woord niet bestaat besef ik hoe diep je mij wou krenken

kolibrie – tijsterblom

morgen sneeuwt het en ik strooi as op het trottoir als mijn handen zijn verkleumd warm ik ze aan gloeiend ijzer geen musje valt van het dak zonder dat God het wil alles is gegaan zoals het ging gehoorzaam aan Zijn Woord zeventig maal zeven woorden weeg ik op een ... »»»

kou – tijsterblom

in Al Soewaira zat op straat een oude vrouw die een hand bedelend had uitgestrekt haar huid, wit en gerimpeld, had de glans van paraffine ik gaf haar wat papiergeld en ze keerde mij de ogen toe die leken wit, zonder pupil maar het was of ze heel mijn heden ... »»»

op straffe van vergiffenis – tijsterblom

een blik waarvoor een kind van vier geen woorden heeft en – geef ik maar toe – nee, ook een man van zestig niet maar het was die blik naar een verte waarin niemand ziet van stappen zetten op geheugen van geen muur of vloer ontwaren en ook naamloze angst, ... »»»

glas – tijsterblom

haar kleding is van glas ze draagt een gouden masker op haar zwerftocht door de stad elke hoek die stoot aan het gewaad geeft barsten en scheuren diep splinters dringen in haar huid ze voelt de sneden niet en trekt een spoor van bloed de brave burger spreekt er schande ... »»»

heilige onnozelheid – tijsterblom

vannacht droeg een man een crucifix ging op blote voeten door de stad heilige onnozelheid op het gelaat een paar schoenen om zijn nek maanloos duister was de nacht geen lantaarn die licht gaf in de straten, op de pleinen geen rood van hoerenkast of kroeg zijn weg vond hij ... »»»

verstomd – tijsterblom

de wind krast ravenzwart tot woelende matras het gras dat een eeuw geleden praalbed was voor haar die de zwaartekracht ontsteeg van wie ik niet meer ruiken kan de geuren van haar huid en niet meer proeven de zilte druppels van haar lijf van wie de kleine lach die elke ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...