Resultaten voor het trefwoord talent

discotheek – calvin smith

Manieren kruipen over generaties in dansende eilandcirkels

Alle mensen kroelen hun handen in de lucht
waar de muziek liefde verkoopt uit de zee
stromen vrouwen met stoute blikken vrolijk
lijken de golven te kabbelen over mij heen
waar mijn ogen nog altijd rustig blijven voor
een jongen die achttien jaar in talent loopt

Waar zullen de sterren van vandaag Calvin in het verleden aanspreken

Briefjes van 50 likken de bar voor een moment
van genot spot lot laat mij even verder houden
van rondingen in bewegingen voor mij alleen
is het ritme niet het begrijpen van ogen tellen
we grenzeloos zonder enige tijdsbesef voor
een jongen die achttien jaar in talent loopt

Voor de beste dichter is gesprek stof genoeg onder de druisende clubs

drugs – peter de groot

mijn popje
verdenk ik ervan

juist geen medicijnen
te gebruiken

wel het gunstigst
voor zijn talent

overal verbanden zien
en huichelarij

loops – b.vogels

ik klamp me vast aan de jogster
bries op het ritme van haar neus-

vleugels overschrijden alle grenzen
zij is een griekse godin
bij haar staart wil ik haar grijpen

ooit liep ik ook
over van talent

politiek II – nathan delfius

het beste compromis
vormt vaak een deal
waarvan je weet dat je
tegenstanders net wat meer
te slikken hebben

als je dat dan
met je gezicht
kunt communiceren
naar de achterban
ben je een talent
een beest

gelijk heeft hij – filip couck

hij heeft een stuk of wat vingers
die niet echt meer meewillen
net als zijn geest die weigert
slaaf te zijn van zijn tijd

retorisch talent genoeg
om psychiaters te overtuigen
van zijn eerlijkheid
hij meent niet te kunnen werken

toch hier niet,
zeker zo niet

hij zoekt rust
‘s zomers in een psychiatrisch centrum
en na de eerste vorst
slaat hij zijn vleugels uit,
volgt de vogels
en reist nog verder door
naar zijn geliefde
India,
zijn bron van geluk

velen noemen hem parasiet,
weinigen zien wat hij echt is:

klokkenluider.

voor wie ik lief heb – martin m aart de jong

Over het vergeten bestaan veel misverstanden. Het belangrijkste is
niet het vergetene zelf, niet de vergeter, maar het feit. Het vergeten
valt niet te leren. Het is een talent
dat je als kind wordt gegeven met je naam. Daarmee gaat het voorgaande verloren. Was je ongenoemd gebleven
onaanspreekbaar geweest, niet aan te schrijven, aan te slaan, niet te kiezen
bij het spelen in teamverband; uitgeleverd aan de wind, de zon,
de regen,onvindbaar voor roependen
in de woestijn. Je moeder was je naam vergeten, ze liet je vogel vrij.