Resultaten voor de tag takken

roodborstje – joost de jonge

Vleugelslag flikkert tussen de takken Licht aangeraakt door onzichtb’re handen In een boom zitten er wel een stuk of vier Verspreid vormen zij mooie verbanden

zwijg – b. vogels

voel het doorzicht naakte takken raken aan het laatste woord het jaar droogt uit het laatste blad wordt voor je mond genomen nu ijlt de winter bij wijze van alledaagse taal

Wat mij raakt is jouw lach die als een afgevallen blad op het water rust op jouw tragiek Als een kathedraal majestueus geheven grijpen takken in elkaar een Gotische boog beschrijvend die zich tot in de verte uitstrekt Ik ben een dolende terwijl God slaapt zijn wij wakker in de ... »»»

nieuwe buren – bennie spekken

diep in de tuin onder onze boom hoor ik de takken zuchten hoor ik achter de schutting taal een hart breken

gesloten ruit – elize augustinus

Hoe een ijzige wind hier regelmatig opsteekt. Ik hoor het sinistere gekraak van spanten en binten. Ik kijk door de gesloten ruit. Een rij van bomen met zwiepende takken. De straat is bekleed met een goudglanzend tapijt. De fluitketel begint te fluiten. Ik schrik ervan, en draai me om. Loop ... »»»

de oude vijver (assen) – jan holtman

Langs mos en takken zakt het pad waarop zij liepen tot een oase van rust twee mannen omringd door lege flessen beklonken hier het daglicht met bier en de nacht met jonge jenever.

zingende vleugels – diana hoogenraad

In grote getale vliegen zwanen vleugels zingen als witte wolken strijken zij neer parels in vrieskou schitteren parelmoer het ijs het palet drijft vol pracht zwarte knobbels met een vleugje oranjebloesems in de veren schuilen vogels dichtbij elkaar onder takken wachten

wildgraaf – wout waanders

het bos waar we in renden had hoge takken als daken en lage takken als muren en de bladeren wapperden maar wat onze handen glipten over de natte varens eronder onze voeten en de grond van mos als een vast land je begint te praten in het zomaar enkel om ... »»»

daar komt de storm – gerda blees

de bomen ze dansen als gekken hun takken ze draaien in bochten ik kijken hoe zij in vlagen lucht hun groene rokken op doen waaien zonder schaamte al hun blote basten laten zien de toppen van hun vingers strekken zwaaiend naar de wolken die in noodvaart naar hun kruinen jagen ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...