Resultaten voor het trefwoord symbolen

stuifzand – iniduo

ik ben neergedaald op een open plek
te midden van zwijgende stenen zuilen
het gewone lijkt daarmee bijzonder gek
en het lachen staat mij nader dan huilen

ik ben opgesloten in een bakstenen gedicht
om te rijpen in een kluis van jaargangen
totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht
zonder weet van gemis of verlangen

ik ben omwonden met verstikkende rede
in verstijfde talen met codes en symbolen
alleen het allerbeste stelt mij tevreden
hetgeen ik luid laat horen, onverholen

ik ben verloren in een belofte van goud
mijn wereldbeeld is om z’n as gedraaid
alle blauwe dagen worden vanzelf oud
nu ik weet dat alles van stof verwaait

user calendarclock-o

omheining – ellen vedder

Het meest van alles haat hij coniferen
hij rukt direct die jaren 50 symbolen uit
‘t strookje grond op de rand van zijn perceel
dat de erfgrens vormt met jawel: de buren.

Partij hekken erin, stekken er tegen aan
door de mazen weeft hij teder de takjes
van deze groene wezens die vreemd genoeg
vrouwelijk aandoen. Groei, schatjes, groei!

En floreren doen ze, sneller nog
dan het stugge schaamhaar van zijn vrouw
dat zij steeds vaker vergeet te scheren
(maar laat hij hier geen beeld bij vormen).

Hij is liever bij dit veelkoppige klimop beest
vol eerbied hoe hij, nee zíj, de armen kruist
in afweer, hoe zij zich in elkaar vlecht,
één weelderig schepsel vormt. In haar

lommerrijke schoot kan hij zichzelf zijn.
Soms loert hij door een gat naar de tuin
van die stadse lui, hij ziet graag hoe zij
ook daar haar grijpgrage vingers legt.

user calendarclock-o

gedicht, betitel mij – wout waanders

Na al duizenden dichten
Geschreven te hebben, vele zinnen onduidelijk afgebroken,
Andere symbolen in te verre streken gezocht

Na vele handen te hebben geschud
Parades en conventies, vergaderingen en thema-avonden
Af te zijn gegaan. Vele regels foutief te laten rijmen

Als een sprinkhaan van
Het realisme naar het postmodernisme gegaan,
En terug, want heden een dichter kent geen leiden

Na als een barbapapa
Vele vormen te hebben aangenomen, zonder reden,
Dan door de fruitmand te lopen, dan over de hemel te zweven

En ook sonnetten, eva en romano,
Ruim rekenend met metrums, als loden subways door de versveste,
En hoofdletters, laagletters, kiezen voor een titel (wat heb ik nou weer voor hoedje op)

Word er zo onderhand kotsmisselijk van, gebenendraai op papier
Ken het ik nou wel, de woord het woord het is mij als interpunctie om het even
Was ik maar een kraanmachinist, vanaf geboorte ingegeven.

Dan was dit gedicht,
Il Duce, mijn vader,
Zeven stukken beter.

user calendarclock-o

er doen zich problemen voor met symbolen van bureaubladprinters – gerardus

Als u een symbool van een bureaubladprinter naar de prullenmand sleept, verschijnt het onmiddellijk weer.

Er dient altijd ten minste één symbool van een bureaubladprinter op het bureaublad te staan. Als u het symbool van de enige bureaubladprinter naar de prullenmand sleept, maakt de computer onmiddellijk een nieuw symbool dat precies overeenkomt met het oude.

Als u helemaal geen gebruik wil maken van bureaubladprinters, kunt u de betreffende programmatuur verwijderen (raad hiervoor bijlage F).

user calendarclock-o