Resultaten voor de tag strand

kom maar – ellen vedder

suppletie – efce

In de verte zie je een werkboot die blubber verzamelt – en onder hoge druk in een roestig maar nog solide ogend buizenwerk perst. Suppletie. Het zal dáár wel een rotlawaai zijn, maar hier aan wal geeft het juist een geruststellend, bijna liefelijk geluid. Zachtschurend schieten tonnen zand langs je ... »»»

ik heb geen zoon die denkt dat ik leeuwen tem – delphine lecompte

Ik kom mijn vader tegen Als geërgerde man van zijn vijfde vrouw Hij zegt: ‘Je ziet er goed uit.’ Het kan niet anders dan een leugen zijn Minder dan een minuut geleden zag ik mijn tronie In de zonnebrilglazen van een zwarte yuppie en Ik zag er vreselijk uit Alsof ... »»»

het genot van de weigeraar – hans van willigenburg

Het ligt voor je, in tekst gevangen: de klare lijn die mensen richting geeft en energie. Ze zoeken nog iemand die de lijn met vuur en vastberaden overtuiging weet uit te dragen. De keuze valt op jou. Het is niet dat je niet van de mensheid houdt (of toch wel?); ... »»»

date (I) – jan holtman

We hielden woord en vast aan het bevrijdende idee te moeten wandelen en we wandelden, duizend kleuren tussen zwart en wit, varianten op wat we al wisten, wandelen aan het strand, naar het noorden, want de zee lag links van ons en terug naar het zuiden, de zee rechts.

dit is (ook) geluk – frido welker

zoals een jongetje loopt door gele zonnebloemvelden met de zon aan de lucht de wolken er omheen, verspreid hij, rennend met een lach zoals twee mensen zitten tussen de schelpen op het strand strak kijken en wachten ze op de ondergaande zon de handen zijn in elkaar zoals een oude ... »»»

vervolmaking – gronama

gebruikt condoom ligt op het strand is door de zee gevuld tot rand

naar het strand – eelke van es

Wij zijn pure dagjesmensen, we leveren een vracht verwensingen af bij het strand, waar de oostenwind zich te buiten gaat aan droogkloterij. Men dobbert wat aan in de branding. Er staan bozigheden geschreven in het zand, opgewreven met twijfelend water, het klatert zout en onverkwikkelijk voort in uitgestoten legers lucht, ... »»»

veren – kees wennekendonk

Gisteren vond ik op het strand,tussen schelpen, touw en glas,twee veren naast elkaar. Een sterk maar gehavend als mijn vaderde andere teer en stil,zoals mijn moeder is. Vlak daarbij vond ik een blauw balletje –van schuimrubber.Dat zal ik dan wel zijn geweest.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...