Ik wentel me
in het schijnsel van je verbeelding,
jouw zoektocht naar woorden.
Donkere straten
verbergen de beeltenis van klanken,
plooibare dromen
als toevluchtsoorden.
Ik wil je zo graag eens horen,
het timbre van je stem
in volle zinnen gehuld.
Misschien komt dat er ooit nog van,
met alle akkoorden van m’n liefde
en een engelengeduld.
Aangekomen bij de Zoo
met klootzakje smulparadijs
bezochten wij eerst de toiletten,
we hadden nog zitten gourmetten,
toen gingen de poorten al toe.
De broekspijpen wijd en zwaar
sneden wij naar de parking terug af.
Maar dat is zo maf,
terug staat de auto altijd dichtbij,
dat komt door de stand van de zon.
Zes dagen later stierf smulparadijs
in de schaduwplaats op het balkon.
Recente reacties