Resultaten voor de tag sterven

heer met hoed – hanny van alphen

flamboyant en extravagant wandelt, nee schrijdt hij voorbij neemt even zijn hoed af voor grijze vogels op de galerij van het appartementencomplex tot dat donkere straatje waar hij ooit strategisch was neergezet als een tinnen soldaatje men fluistert, beschimpt en kluistert hem op fictieve gronden hij ronselt en raust, hoereert ... »»»

ermelo – bennie spekken

gat verdamme we gaan naar Ermelo ik erger me nu al dood o Ermelo waarom heb ik hiermee ingestemd idioot op een kluitje in een caravan hopeloos beschonken in een boerentent uitzichtsloos dolen door het reservaat rusteloos sterven in je winkelstraat o Ermelo

in limbo – bob elias

Als achter ons de poorten sluiten strijken we neer een ieder zwijgend het stroeve licht ons lot beklijvend in dit godverloren oord we trekken soep van oude botten staren elkaar in starre ogen het is alsof wolken vonken stelen uit onze kruinen, wijd geopend weigert de nacht de zucht naar ... »»»

jouw lach – rob de vos

Jouw lach zegt zoveel meer dan woorden, breekt even de woeling van ’t zwijgen. Een vrolijk sterven van de stilte, de opluchting van humor waarin wij saampjes de dag ontstijgen. De bezieling van je giechel klautert gewaagd langs hoge muren, ontsnapt ginnegappend ons gevang; plukt de kostbare seconden die voor ... »»»

sterven van verlatingsangst – martin m aart de jong

Doe je niet zomaar. Daar moet je wel de huur van laten versloffen, maar niet teveel. Het balkon barricaderen, weken met mate eten, drinken opdat je net je lippen nat houdt. Maar vooral stil zitten, alle middelen tot communicatie uit laten doven met de kaarsen. Af en toe de post ... »»»

* – jan zeegers

Het bittere van de beker wil dat de wereld eindigt met zombiebeten en gegil in elke warenhuisketen. Zilverige aureooltjes van astraal schroot achtervolgen ons en als ze je raken ben je dood. Een Russische ruimtekernreactor crasht vrij en onverveerd op de berg Tabor en contamineert de planeet. Superman schijt straffe ... »»»

had ik maar een ander zoogdier gevolgd – delphine lecompte

Ik laat mij verdwalen door een kat Ze leidt mij naar een tuinman die Mij een pot pudding aanbiedt Ik beeld mij in dat de kat mijn moeder is De tuinman vraagt of ik straks ga zwemmen. Ik zit op het zand en hoop dat de kat de avond haalt ... »»»

vijfentwintig leugens om waarheid te bewijzen – c.p. vincentius

Ik had het liefst eerder afscheid genomen; vier bushaltes terug, bij een goede kroeg. Vanuit elke positie verlamt houding de rug en draait het oogwit garnizoensgewijs. Tot achter de marcherende hersens in dril klinkt; naar de muur hoor, huurmoordenaar! Ik kan heel lang grimas van jewelste tonen, tot laat in ... »»»

eindhalte gdomsk – hanny van alphen

ijskoude wind roffelt op de luiken van de laatste winkel, gesloten voor alweer zeven dagen een oude vrouw lijkt met het desolate landschap te vervagen sneeuw stuift in haar marmer gelaat geen spoor van leven in de ogen het harde geknars van de trein die het einde van de wereld ... »»»

te koop: t.e.a.b. – ibunda

Eénmaal een, door de wol gewassen dichtersparade een set wollen koffers met afgebladderde olifantenhuid een handvol roffelroddelaars seizoensgebonden, extra sterk en een oude vouw in handgeschreven bladmuziek Bij voortijdig sterven gaarne verdelen onder belanghebbenden

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...