Ik neem die gele bloem en zo’n bol
vol pluizen, voorzichtig plukken, ojee
toch weer een steeltje met kale kop
het is net ‘t geheime heertje, paars
bloempje erbij en drie kleine witte
ma de liefsten heten ze, nog wat
van die plofdrollen op lange stengels
en ook dat dode boompje daar, als laatst
schep ik moedereend en haar donsjes
uit de vijver, ik prik ze op de takken
voor in haar allermooiste vaas
de taxichauffeur wacht geduldig af
meter al rigore di tempo
zijn slapen klemvast in zijn pet
hun benen schurkpalen
stengels met twee
stekels
twee vraatzuchtige muiltjes
residu van
fraaie edelsteentjes
de trossen vers geplukte druiven
rondom uitgekookte halzen
blozende Griekse personages
de suikerkaravaan
van
kolonel karamel
gezichten achter maskers
wimpers stuifmeeldraden
huid gaaf, overdrachtelijk
en zacht
gezichten versneden
met smacht –
blauwrood vruchtvlees
zonder pit
er vakkundig uit geretoucheerd
hun gefleem de krolse katten
de romantiek
van botanische tuinen te midden
een mediterrane stad
de taxichauffeur wacht geduldig af
meter al rigore di tempo
zijn pet klemvast tussen zijn slapen
Recente reacties