Resultaten voor de tag stenen

knieval – b. vogels

onder de straat van gisteren ademt een holle kreet gekraakt tot op het been de pijn is voos maar de stenen zijn hardvochtig

god vindt het niet erg dat ik af en toe een blik linzen van mijn moeder steel – delphine lecompte

Mijn muze is verkouden Hij werkt niet op mijn zenuwen vandaag Gisteren mocht ik voordragen in de Wolstraat Wanneer ik wol schrijf denk je aan een schaap Sommigen denken na schaap aan slaap. Maar de meeste mensen denken aan wolf Een wolf in schapenvacht Of een wolf met stenen in ... »»»

herinnering aan een verloren bos – jos van daanen

Ik mis de lach van de katanflaat het gepiep van de vlop en het minutenlange kloppen van de roodgestreepte vromerwiep vroeger was het grandulomeer nog zuiver en vrij van spet, of molodontale algenmestborij onder het marmeren oppervlak hard zijn nu de stenen die ik uit en de woorden die ik ... »»»

doodlopende weg – hanny van alphen

wanneer ik weer eens over akkers stap door brede voren ga, zo diep bevroren de kraaien zie daar op de torenkap hun jassen zwart, ze lijken hier te horen en winter weer zijn glazen offers schenkt aan sloot en vaart waar reigers onverdroten ondanks het stille wit van dood die ... »»»

te gek voor woorden – hanny van alphen

I aan de stalen tafel schrijft hij zijn annalen zijn pen gevuld met vitriool de data en de namen de onbekwame, de gegeselde en de gek hij haat hen, ze kennen zijn gebrek vanuit het raam ziet hij de rozentuin, de rotsen en het getraliede hek zijn hoofd staat ... »»»

ijstijd – hanny van alphen

de stenen tafel is niet meer, erosie heeft de tekens weggepoetst een god is iemand die zichzelf doceert de mens, hij weegt niet meer of minder dan zijn uitgekauwde ik dan strootjes met zijn nageslacht, dat diepgevroren wacht en wacht

ergens gooit – martin m aart de jong

een vrouw stenen door het raam. Scherven breken de liefde. Geluk ligt voor het oprapen. Ik kende haar, wist hoe ze heette hoe haar vingers mijn haar, hoe haar lippen mijn naam. Nu schreeuwt ze dat ze hem nooit meer wil zien. Ik kan haar geen ongelijk geven in dit ... »»»

heuvelrug: zoutheuvel – pietersz van calumburgh

Hardvochtige vrouw, spreek nog eens zacht over de kinderen in je handen en de avonden dat je stenen gooide in de zee. Hoe de hekken om je pijnboomtuin open gingen en de gekken stopten met spreken. Toen jouw binnensmonds gefluister mompelde naar hun. Leeg de houten huizen. Niemand heeft gewacht. ... »»»

schaakbord – frido welker

torens staan op plekken waar ze niet verdedigen ze vallen ook niet aan de pionnen zijn al verloren de koning staat alleen tegen zijn koningin aangeschurkt alsof er nog liefde is maar deze levert niets op net als cultuur dus wordt er geschoven alsof er niets hoeft over te blijven ... »»»

absoluut en ik – peter van galen

Er zijn dagen dat alles zich overgeeft dat de wandelaars trots de zee in gaan de koeien stil naar de bliksem kijken dagen die niets te raden laten zeker weten de aarde draait zonder twijfel de stenen rollen absoluut en ik ben hier driemaal om de dood te lopen lachend ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...