Resultaten voor het trefwoord soldaat

no-go-area – martin b

Een zooitje vlinders
op de bodem van mijn buik.

Kleine martelaars
met een doorschijnend hart.

Doop ik mezelf in hun bloed
als een visser en soldaat.

Besmeur ik oneindig het bootje
gemaakt van stro.

zand er over – b. vogels

hij heeft alles
ogen van parfum
het lichaam van praline

hij kan harten vullen
het debiet opjagen
in aders en behagen

maar hij is soldaat gemaakt
weer tot vlees gemaald

zo zonder naam ligt hij daar

soldaat van oranje – cilja zuyderwyk

Vandaag slaagt het kind er nog één keer in
zijn wonden te slaan in hoog sluipend gras
hij is een soldaat, schreeuwt wat
lager dan zijn broer, het onnozele kleintje

Het geweer is van vurenhout, onder zijn
neus een blikje Cola Light
beter dan verrotte tanden als je oud bent
zegt moeder, zij drinkt de Viva

Hij schiet wat in het rond, maar er is niemand
die antwoordt, schuimbekkend crepeert
tussen kindergelach en vlechtende meisjes

Hij slaat in het gras, er springt een gifgroene
kikker omhoog duikt in de vijver
hij smijt zijn geweer naar hem toe
Er drijft een oorlogschip tussen de gele lissen
vader pompt een oranje bal naar de kloten

Ze beginnen, roept hij.

duits soldaat ontdekt dat hij entartete kunst is – jacques santegu

Omstreeks vijf over twaalf
toen de geit al door de voorruit vloog
dronk de soldaat
uit het aan diggelen geslagen glas
zijn allerlaatste druppel
bloed

Stapsgewijs
als een mechanisch uurwerk
ging hij over lijken
raakte daarbij
gestationeerd
langs
de achterzijde
van een kunstgalerij

Daar stokte zijn vechtlust
schokt onrustig
met ooglap opgelapt
zijn Entartete Geit

tussenstand – frouke arns

dit is geen gedicht, maar een woordgebied
zoek hier niets van waarde of wat je niet wist
of het zouden deze vijf dingen moeten zijn:

ik ben nooit soldaat geweest
ook niet in een vorig leven

mijn diepste wens heb ik gedacht
op een kvittelchen, stopte het in de klaagmuur;
ik weet niet wat ik wenste

van oude foto’s speel ik de gezichten na
voel hoe het is om te denken dat ik voel
hoe het is om vanuit kleur zwart-wit te zijn

soms denk ik aan mensen die ik vergat

aan het open raam zag ik hoe alles
verdween in de nachtmond van de wereld
iets weerhield me om te gaan