Resultaten voor het trefwoord snel

feniks – jacob van schaijk

de kou verdreven, woest
hakkend op diepe roerselen
en oude spinselen, tot
spaanders wat vergeten
moet, het haardvuur in,
maar al te snel als Feniks
weer herrezen

langdurige psychose – pallas van huizen­

Kwam je tegen in een ander leven.­
Je had niet op me gerekend.­ Ik begrijp het wel.­
Mensen zijn er om snel lol mee te beleven.­

Verliefdheid is een psychose.­
De meesten kunnen er tegen.­
Vrijen psychisch even met elkaar
en gaan weer verder, door met de dag.­

Je denkt dat het makkelijk is,
maar dan komt het houden van,
de afhankelijkheid, het hunkeren,
de hartkloppingen, de angst het fout te doen.­

Dat je steeds gekkere en gekkere dingen gaat doen
om elkaar maar even te kunnen zien,
om maar even bij elkaar te kunnen zijn.­

De meeste psychoses zijn zo voorbij,
maar bij jou blijf ik erin steken.­

Elke dag als ik wakker word
wil ik jou, niets anders.­

Wil ik niets anders dan jij.­

bel apeldoorn of de loodgieter – pastuiven verkwil

wanneer je hoofd lekt
pak snel een teiltje
lepel het opgevangene
terug de canope in
rits waterdicht toe
en hoop op een droge periode

depressies komen en gaan
hou de weerman in de gaten
en je naden

wanneer je hoofd lekt
kun je er niet snel genoeg bij zijn

onthaasten – pallas van huizen

als ik nou snel ben
dan ben ik eerder bij je
dan mezelf
als ik nou opschiet
dan kan ik ook nog bij jou zijn
voordat ik bij mezelf ben geweest
misschien als ik dan mazzel heb
kan ik jullie ook nog even zien
als ik mezelf op de terugweg naar huis
weer opgepikt heb

ik weet zeker
dat ik mezelf hier ergens nog kan vinden
als ik tijd heb.

ongeschreven regels – pallas van huizen

Je staat in de kleine verte, bijna niets dat is, dat werkelijk blijft,
de zon ontvreemd, gezichten zijn anders, bekend is onbekend,
je knikt nog maar een keer, mijn ziel vertroebelt met het weer,
ogen in een eenzaam hart, de verbogen lucht en armoede.
Veel, veel armoede.

Je mist me, ik jou ook.

Tot snel, tot de volgende keer.

rust – marten visser

De flauwe grimas
verdwijnt even snel
als een waterige
regenboog

Was toch verleden
week dat de eerste mens
op de maan liep

En jij gister met lompe
verwoestende passen
mijn hart ontzielde

Zou ik dan morgen weer
de met onschuld besprenkelde
baby donshaartjes ruiken
en voelen

Weet ik dan wat ik
volgende week met mijn leven
heb gedaan

Vandaag geef ik de onmacht
samen met mijn lichaam
aan de rulle aarde
en vlij ik mij in de
welkome gedolven rust

viering van de staat van het koningrijk – enrico lommerte

leven paradeert
doorheen straten
van een stadland
angstbevangen

dwangvlaggen wapperen
boven bloedkasseien
zielen en zaligheden
verkwanselt

kijkogen volgen
binnentranend
eigen geschapen waanzin
van vingerlikkende gulle lach

massagraven haastgedolven
vullingwachtend
niet vermoedende
hoe snel

hollandse regen 14 – jos van daanen

In een holleweg schuilen de spinnen
met de padden en een bange heer

wanneer loont het niet meer
weg te vluchten voor het water?

In een holleweg schuilt een heer
met zijn hoed en natte schoenen

niet snel genoeg want van stand
te kreupel nog om hard te rennen.

Onbedoeld en bleek in zijn gelaat
is een heer van stand zijn eigen licht
aan het einde van een droge holleweg.