Resultaten voor het trefwoord sleutel

er was kleur – enrico lommerte

ik heb mij verdoekt

onkruid groeit wel door
de stad blijft leven
het land gaat op in
die kloot zal blijven draaien
zoals het heelal ontploft
en zwart opzuigt
leven geeft en neemt

ik hing mij
op lijstloos canvas
in een kamertje
zonder ramen
gesloten voor de buitenwereld
de sleutel in mijn zak

een reserve
jou opgestuurd

buren zijn je beste vriend – laura mijnders

Mijn buren
komen uit Somalië en
hebben een manier ontdekt
om elkaar te tonen
hoeveel ze van elkaar houden
de 1 gunt de ander de sleutel
van het portiek niet
en de ander gunt de 1
de voordeursleutel niet
dus de post verstoft
beiden hebben maar 1 sleutel
van iets wat niet werkt
niemand belt meer aan
en ik draai de muziek
zo hard als ik kan

de vork, tweesprong – marten janse

Nu het er op aankomt en jij zwijgt
en alles wat zich afspeelt in mijn hoofd
wanhopig op zoek is naar een bord met
een richting. Nu jij kijkt, met je lippen,

sleutel weggegooid, op slot, naar taal
en teken van mij… Het mes op tafel…
Nu draalt de tijd en draait de weg een
langzame rotonde naar onzekerheid.

Je prikt je vork in mijn leven en scheurt
m’n wereld in twee: sentiment en liefde
komen los van elkaar. En, ja, ik krijg de
zoete smaak van pijn al in mijn mond.

afscheid – elize augustinus

Het zijn van die
onbenulligheden, zoals
elke dag,
probeerde ik
nog te denken

Tot het geblaf
klonk in mijn oren
verstrengeld met
een lied,
Om te onthouden;

Ik walgend
van geweld besloot
te gaan

Een laatste
blik op de
canapé, het
boek ligt open

Jij draait
met de sleutel, het
slot knarst
een slag verderom

Ik Hol
zonder
achterom
te kijken
barrevoets
in dorre aarde

Ik liefde en vrede
voel de zilveren regen
weet waar de wind vandaan komt.

het opwindaapje – delphine lecompte

Ik ben het opwindaapje
Zonder sleutel ben ik een sentimenteel souvenir
Mijn cimbalen zijn roestige platen
Mijn circuspakje is een vlekkerige vod
Een hoofddeksel hebben ze mij nooit aangedaan.

Iedereen verdient genade
Toch zeker een opwindaapje zonder sleutel
Het is mijn schuld niet dat haar kind de sleutel in zijn neusgat propte en
Snoof tot de sleutel zijn hersens bereikte
Het is mijn schuld niet dat de afstand tussen mijn cimbalen
Nauwer wordt met de tijd
Tot een ondervoede babypink praamt en klem raakt.

Een kleuter krijgt tetanus door met mij te spelen
Ze verdient een draai rond haar oren
Maar ze krijgt een vaccinatie en een sticker van een eenhoorn
Zonder sleutel ben ik als een haas zonder verhemelte.

Ik ben het opwindaapje
Ze laten mij op de commode staan
Omdat ik bezeten ben
’s nachts maak ik cirkels zonder sleutel en
Zing West-Vlaamse blues tot de zon dreigt op te komen
Overdag lik ik de palm van de kuisvrouw die mij opblinkt en
Fluister groteske verhalen in de richting van de kinderkamer.

afscheid – bennie spekken

standbeeld op de plaats
dood? ze kan niet meer
voor- of achteruit

haar hand omklemt de klink
het binnenwerk zingt
het bloed kruipt

ze kijkt nog eenmaal om
als was ze iets vergeten
ze heeft de sleutel nog