Resultaten voor de tag slechts

mythe – b. vogels

schuw mij even niet in het flitslicht schuilt een leven de vleugels van een veulen de leugens van de rimpels het simpel dartelen van een vrouw zwart is slechts een schone schijn waarin een jeugd verdwijnt

lege man – lesley adriaansz

Ik ben de lege man. Het kader zonder kleur. De leeg geboren, nooit gevulde. Ik kreeg van moederszij niets mee van vaderskant tekort. Ik nam alleen maar ruimte in als bewegende kledij. Mee deed ik nooit, dreef nooit iets aan; ik vulde slechts wat foto’s op. Ik had ooit tijd ... »»»

drimbels rapsodie – hanny van alphen

ziehier het leven van Drimbel en kater geschift en geperst twee druppels in ‘t water de bruggen, de wegen, kroegen en stegen overal rotzooi en altijd weer die regen verdomd het is waar, zuiver en klaar mijn kater en ik zijn beiden halfgaar van ’t vreten uit blik, ’t schooien ... »»»

ajax of abro – hanny van alphen

Een kind kan de afwas doen zei moeder altijd. Ze had er tenslotte negen, waarvan zeven Assepoesters die het niet waagden de spiegel te breken. Moeder hanteerde de harde leer, geen kans voor meisjeslijven om verschoond te blijven van oorvijgen of wilgentenen. Zij waren slechts werkbijen in de raat van ... »»»

entropie – stijntje van der wal

verlangen heeft geen vorm geen naam en geen bezit slechts een chaotische beweging van de God tot wie ik bid. verlangen geeft het universum de zin waar het om vraagt omdat de drang naar ordening verlossing in zich draagt. verlangen leeft in vrije energie als instabiele kracht die zichzelf nooit ... »»»

oud met de oudsten – harry m.p. van de vijfeijke

Sinds ik de boomgaard beheerde, vat ik ook in het hart van de stad, omgeven door grimmige winters, post onder een boom. Laten zich mijn gedachten vertakken, mijn herinneringen bloesemen, laat zich hars uit de snijwonden lopen. En niets deert in het tranen, slechts de tijdlijn verkeert, ik ben oud ... »»»

overlijdensadvertentie naar wens – stijntje van der wal

verlaten van alle redelijkheid, boos, opstandig, ons tot het laatst toe tot last zijnde, is van ons heen gegaan, vol wantrouwen jegens het hiernamaals, deze mens. onwaardig en onvredig. geen lichtend voorbeeld slechts de doodangst mede gedeeld.

nitwit – hans van willigenburg

Ik heb vandaag weer niks gedaan. Ik heb vandaag weer van alles gedaan. Ik deed het allemaal met volle overtuiging halfslachtig. Ik lachte, maar met reserve. Ik zat, maar niet erg rustig. Ik legde me neer op de bank, mijn hoofd bij onaanzienlijkheden. Ik koester – ziehier, het bewijs – ... »»»

holte – stijntje van der wal

ik zocht je gisteren toch echt op hoorde je kraken waar verroeren een bewegingsloze holte voorspelt en waar na verloop van tijd huid en laken veinzen samen te zijn, waar het hoofd op het kussen onafwendbaar al doe je nog zo stil kraakhelder en kreukloos gaan ten onder aan droom ... »»»

functioneringsanalyse – hans van willigenburg

Kijk mij eens functioneren! Precies op tijd loop ik door de draaideur en begroet de receptioniste op een wijze die het perfecte midden houdt tussen interesse en gezonde afstandelijkheid en zie mij zonder problemen in de lift omhoog zoeven te midden van vage bekenden die ik in een kloeke mix ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...