Weg, ver weg uit de kelder van de ziel
met de vrijheid van het lichaam
naar feesten van alledag
door onbeschaamde tuinen, felverlichte etalages
langs de stilte van het ommuurde bed
op de fiets, voorbij het uitdijende heelal
met de scheur door het servet dat geen laken kan zijn
met het vliegend hert naar het land
van de timmerman, bij wie thuis de kastjes scheef hangen
van de onbekommerde, die de ogen sluit voor kwel
met de vrije wil, gevangen door verdrongen dwang
van degene die leest en schrijft
ergens komt
en nergens blijft
Laat het maar rusten, gewoon rusten
Resultaten voor het trefwoord servet
Tezamen met het avondeten,
wordt alles op mijn bord gesmeten:
van vrouwen die zijn aangerand,
tot huizen die zijn afgebrand
en een failliete winkelketen.
Dan vloeit er bloed uit verre landen
dat ik verwijder van mijn handen
met het servet dat naast mij ligt.
De wereld wordt nu doorgelicht
op muiterij en wantoestanden.
Maar ik heb smakelijk gegeten
en krijg pas last van mijn geweten
als ik het eten aan laat branden.
Ze had het zelf geloofd
Hardop gezegd in de trein
Om zich heen gekeken, gezien
dat niemand keek
– Niemand: twee vrouwen,
bejaarde man,
jongen met zijn oortjes is,
een vrouw zei tegen haar echtgenoot:
En als we thuis zijn, zet ik lekker
koffie voor je –
Haar keel geschraapt en
Gebloosd
Ze had het geloofd
Totdat
Haar vinger op de terugweg was
– van deurbel naar jaszak –
De deur werd ontsloten
Een geur voorzichtig voelde om de kier
Warmte over de drempel kroop
Een silhouet zijn donker gaf aan het licht
Dàt moment, precies dàt
moment en ze zag:
Lippenstift op een servet,
een vinger langs de onderrug,
thee zonder suiker,
een onderbroek met roze stippen en
een glas water naast het bed
Dàt moment en ze zag ook:
Alles van het knipperen met de ogen,
alles van de keren dat hij keek
en niet keek,
niet sprak
en niet luisterde
Alles van de adem tussen de woorden
die zei: Ik ben het niet
Recente reacties