Aan de voeten van de besneeuwde bergen
Donkere hemel
Donkere foto’s
De verborgen sporen in mijn stilte
Een monnik die zijn lachen vergeten is
In de klaagzang van een oude vrouw
Verliefdheid is een reis
Resultaten voor het trefwoord serpil karisli
de herfst
is stil
het leven zwijgt
als een traan
een vlinder op zijn laatste dag
je woorden
zwijgen
als de omhelzing van een zigeuner
een thuisloos oord
een onverteld verhaal
het leven zwijgt
een verstomde fluistering
Toen de bergen hun dalen lieten meanderen
En de zee bevrucht werd
Toen wij baden en zongen
Zo was de Aarde een oord
Toen kwam het gevecht
Wij keerden ons
Wij hoopten
En wij huilden
Toen de zee voer over de bergen,
Toen de maan zwijgend scheen,
Werd de Aarde ontheiligd
Liefde kon niet meer bezongen worden
De kus verwaarloosd
(En wij wachtten.)
(Gesprek met de geliefde)
– Zei u iets?
– Ja, dat ik langzaam ben. U begreep mij niet.
– Tijd, u had het over tijd. Welke tijd is u en mij toebedeeld?
– U bepaalt uw tijd…
– Weet u ik vraag me af soms, of u bestaat,
of dat u bent opgezogen uit de ruimte, gevallen in tijd, verdwaald… Ik lach dan altijd, maar het is niet zo’n vrolijke lach…
En… dan begint de tijd weer.
– …
– Bent u er nog?
– …
(Gesprek met tijd)
– Waar bent u?
– Ik ben hier.
U bent er ook.
– Ja, hoe lang?
– Ah…tijd, u heeft het over tijd. Weet u het vlees, het denken, het wezen
heeft gebrek aan tijd.
– U maakt mij bang. Nee niet u, maar ik en de anderen in ik.
Ik vraag me af of ik en u… U maakt mij bang! Bent u er nog?
– Ja al een tijd.
– Neemt u mij mee of laat u mij achter in…?
– In tijd? Weet u hoeveel tijd ik in u ben? Geen. En u
in mij? Altijd.
(Gesprek met de dood)
– Ik weet dat u er bent.
– U ziet mij?
– U ziet mij ook. U bent er al-tijd.
– U roept mij?
– …
Ik verzamel dagen
De maandagen voor de lol
De dinsdag doe ik even
De woensdag om het even
Maar de donderdag laat ik zo even
De vrijdag ben ik lui
De zaterdag… ach wat is lui?
De zondag ben ik altijd onderweg naar jou
Ik zou lawaai kunnen zijn
Of beter geluid
Gevoelens reizen
overal in mij
Ik gooi ze eruit
Laat ze stem zijn
Lucht
De vertaling
Van herinneringen
Het leven is blauw
Groen is het leven
Het leven is licht
In duizenden kleuren
Ik zoek
De lucht is luw
De lucht is zacht
Het leven is geel
Paars, rood
Jouw ogen diepbruin
De schaduw van dromen
Ik kijk
Het gordijn valt
Het leven is vuur
Een rondreizende koopman
Is onderweg
De rondreizende koopman
Is de weg opgegaan,
Zijn zadeltas vol met dromen
Hij heeft een paard
Zo oud, zo oud
Hij loopt langs, zwaar
En zwaar is zijn lading
De dromen in zijn zadeltas
Zijn niets meer waard
Een misplaatst figuur
Op een schilderij
De rondreizende koopman komt niet meer langs
De herinneringen van mijn kindertijd
Gele bloemen, beekjes,
Het bergwater uit een fontein
Atlas die het lot draagt
Icarus waarschuwt mij
Een gestolen dag is het
De goden voorbij
Het doek
Bebloed
Viel
De dood had getoornd
De liefde zoet
Het hopen voorbij
Het lot zo ongemoeid
Pyramus gevloerd
Bezweek door eigen hand
De vogels gehaast
Vlogen voorbij
Tonend zich aan Thisbe
Het slechte teken
Niets meer bestond
Twee geliefden
Één dood
Recente reacties