Resultaten voor het trefwoord sanja percela

parijs – sanja percela

De stad heeft zijn grootte
op ons gedrukt
toen we niets vermoedend
in een park zaten te lezen
rekening houdend
met de openingstijden
en vuilnisbakken.

Onze blik raakte zo nu en dan verstrikt
in de geometrische tuinpatronen
keurig bijgeknipt.

Verderop zaten jonge mensen te picknicken
op de stenen oevers van de Seine;
ze praatten buitengewoon zacht.

Slaapdronken van beweging liepen de boulevards
uit gewoonte stervormig uit elkaar
bij Place Charles-de-Gaulle.

het geheim van de kok – sanja percela

Aan je schoongeboende citroenlach
voegde je suiker toe.
Mengde dit met het versgemalen groen
van mijn verbaasde ogen.

Sneed de herinnering aan mij vervolgens
in kleine dobbelsteentjes.
Plaatste een vlamverdeler op een laag pitje.
Zette de gesloten pan erop

en keek er lang genoeg niet meer naar om.

relatief – sanja percela

een stopwoord struint
de zinnen af op zoek

naar blind geluk. valt enorm op
door zijn ordinaire look.

het vindt zichzelf geweldig.
contactgestoord. volledig

de kluts kwijt. onhandelbaar.
wordt ten slotte ongewenst verklaard.

(hoewel algemeen bekend is
dat deze maatregel niet helpt.)

de uitgever – sanja percela

Hij ontvangt haar met een nonchalante
küss die Hand gebaar en biedt haar koffie aan
uit zijn alleenstaande koffieautomaat op de gang.

Dan betreden ze samen zijn boekenuniversum
achternagezeten door een bouvier met een likdrang
even vervelend als de praatzucht van zijn baasje.

Daar is hij weer; u schrikt toch niet
van een hond mevrouw?

Een kolossale hondenkop op haar schoot
staart haar liefdevol aan.

* – sanja percela

Ik tilde je boven mijn schouders,
boven de trappen van je trots,
boven de irritante krantenkoppen,
boven de antennes van vroeger,
boven de koude schoorstenen,
boven de torens van je ambitie,
boven de eenzaamheid van de Alpen,
boven de zwevende tv-satellieten,
boven het bovennatuurlijke van de Melkweg

en heb er een mooi gespierd lijf aan overgehouden.