het blauw
tijdens eerste zonnestralen
het blauw
’s middags ’s zomers
het blauw
donkere onweerslucht
het blauw
van Haar jurk
het blauw
Hemels, Goddelijk
geen van al
ook maar dichtbij
Chartres Bleu…
mysterie
blauwer dan blauw
Hemelser, Goddelijker
vanaf Lauden
tot de Completen
en ver daarna
alleen het blauw van jouw ogen
overstijgt de sensatie…
de met benzine overgoten kat
die woef zegt
de hond uit de vriezer
die miauwt tegen de cirkelzaag
schreeuwen er om
’s zomers in de hel
gaan zwartrokken dansen
god verliest het enkelspel
demonen grijpen kansen
en satan verkoopt z’n ziel
voor een slokje koel helder water
hij heeft een stuk of wat vingers
die niet echt meer meewillen
net als zijn geest die weigert
slaaf te zijn van zijn tijd
retorisch talent genoeg
om psychiaters te overtuigen
van zijn eerlijkheid
hij meent niet te kunnen werken
toch hier niet,
zeker zo niet
hij zoekt rust
‘s zomers in een psychiatrisch centrum
en na de eerste vorst
slaat hij zijn vleugels uit,
volgt de vogels
en reist nog verder door
naar zijn geliefde
India,
zijn bron van geluk
velen noemen hem parasiet,
weinigen zien wat hij echt is:
klokkenluider.
Recente reacties