’s nachts in de grijze stilte
als de zon een stapje opzij doet
luistert Louise mijn dromen af
Zij en ik, wij zijn groot, klein
mentaal afwezig, verbonden met een lijn
Zij en ik, wij zijn groot, klein
spelen met perfectie, lust, liefde
dansen samen in de hete brei
’s nachts in de grijze stilte
als de zon een stapje opzij doet
luistert Louise mijn dromen af
Zij en ik, wij zijn groot, klein
dansen samen in de hete brei
wij, de minnende schimmen
mentaal afwezig, verbonden met een lijn
Resultaten voor het trefwoord 's nachts
Hij en Anneroos, ze breken niet, ondanks de macht van Ylcia, ook het aardse bestaan heeft een regisseur die zelfs Ylcia niet kent.
Een zwerm spreeuwen scheert over de daken, vandaag was een mooie dag om ’s nacht nog even samen te vrijen. Het lengen van de dagen, het heeft invloed op haar slapen, haar dromen…
“Onzichtbaar licht”
Anneroos moet het gevoel hebben,
het aardse trekt hem aan,
de wind laat hem gaan,
hoe kan ze meer van hem houden?
dan hem los te laten?
om hem te offeren? of te sparen?
Om haarzelf te offeren? of te sparen?
Alles voor de logica van orde.
De schoonheid van Ylcia verblindt de rups, maakt haar dood voor zichzelf. Haar rupsenlogica kan de logica van de natuur, de grote aarde niet bevatten. Ze weet nog niet van de meerdere lagen. Haar spiritualiteit reikt niet verder dan de overkant van deze tak.
Het is zeven uur in de ochtend als haar man opstaat, de verleiding van de oogverblindende vrijheid spreekt hem vandaag nog niet op zijn verantwoordelijkheid aan, maar snel zal Anneroos hem op de proef stellen, de opdracht die hij moet vervullen zal hem nog langer en langer en langer in gedachte bij Ylcia houden, hij praat met haar, vertrouwt op haar, maar Anneroos raakt hem nimmer kwijt.
Sinds de laatste schepen zijn vertrokken
is er geen houden meer aan.
Boeren hooien lieve lust
vrouwen spugen pap tot tafel.
Zag jij ze?
De kraaien pikken ogen
onder valse bodem stroomt het
langzaam starend met gewoon.
Te intens geboren
bloeden naar hartelust
wilde dansen met mijn draak.
Bij ons laatste avondmaal
niet anders
wijn zuipen we niet
plakkende hostie
gehemelte aan elkaar.
Hoe ik leefde voor de gladiolen ?
Scrotum van de buurt
stijft zich op
aan nog een psalm
tepels kost voor kosters ogen
blauwdruk jouw zak.
Orgel pruttelt beloftes
rollen peper tussen
munt in zak om preekgal
door te slikken.
Zwarte roos
van krans gehaald
niet alles is per slot van rekening
lelijk aan jou
en het moet toch ergens begonnen zijn?
We hebben
starende bergen gesplitst
veensap gedronken
fatalistisch imago geswunged.
Ik dronk jou ’s nachts
en jij teveel.
Je humeur
clementine
oranje.
Vaak likte je wonden
in mijn vuur.
Waaien is het beste
maar het verder
staart mij aan.
Honderd witte bellen bevolken de nacht,
klitten samen als bubbelpapier.
Uit de watten komt de brul van de cheeta
tevoorschijn, tanden en tong suizen ronkend
voorbij het nest van de ekster.
Verzamelwoede huist in stalen schedels
van kleine knaagdieren.
Een tinkelende rattenkop slaat dubbel en tolt
door de bladeren, recht in de mand van een late fietser
met grijze en gouden lokken.
Achter deze gevels woekeren tuinkers en sperzieboon,
slapen oud en jong, vergeet men te dromen,
slijpt men nagels tot scharen, likt men yoghurtpotjes
vol kwijl en raspt men meloenen tot stof.
’s Nachts slapen, ’s morgens slaapwandelen en in de tussentijd
wandelen. De zwarte krassen van de zomer smeulen
door het geelgeblakerde gras, onze neusgaten in, mengen zich
met de schuimende rook, beukend in onze longen
als in een afgesloten grot.
In het huis van mijn moeder zinken mijn schoenen
In een cementlaag
Nat cement en het is duidelijk
Dat ik voor altijd schuldig ben.
Ik kan de vloer niet gladstrijken
Mijn moeder loopt rond in mijn geboortestad
Ze is niet alleen
Naast haar loopt een fotograaf
Die ’s nachts onmagische yoghurt maakt.
Het is mijn fotograaf
Mijn moeder heeft hem afgepakt
Hij trekt geen foto’s van haar
Ze zitten nu op een bankje
De fotograaf staart naar een schokkend sensuele profeet
Die het Bulgaarse woord voor zuivel
In huidkorsten op het gras legt.
De fotograaf noch mijn moeder kennen Bulgaars
De profeet is een prepuberale celliste
Ondanks haar huidaandoening
Is ze gedisciplineerd en benijdenswaardig.
Ik jaag de kat door het cement
Er is altijd een kat
Die de schuld op zich neemt
Is het geen kat dan is het een boxer
En soms is het een stier met heimwee.
Met een rugzak vol ovenpapier
Verlaat ik mijn moeders huis
Ik hoop dat ze de kat intact laat.
Mijn muze is verkouden
Hij werkt niet op mijn zenuwen vandaag
Gisteren mocht ik voordragen in de Wolstraat
Wanneer ik wol schrijf denk je aan een schaap
Sommigen denken na schaap aan slaap.
Maar de meeste mensen denken aan wolf
Een wolf in schapenvacht
Of een wolf met stenen in zijn maag
Vroeger was ik schaapachtig
Toen ik werkte in de zuivelafdeling
Van een supermarkt was ik mak.
’s Nachts dronk ik rum in mijn douchecel
Ik belde vaak een zwarte engel op
Wanneer hij opnam was hij streng
Genoeg om de stiefvader te zijn
Die ik gelukkig nooit gekregen heb.
De stiefvader die ik gekregen heb
Had een zwakke kin en een Proust-fixatie
Het was onschuldig maar terneerdrukkend
Nooit gingen we in het weekend naar een pretpark
Om onobscene kabouters te fotograferen.
Mijn muze is ziek
Morgen is het voorbij
Dan pluk ik bloemen voor hem
Ik ben geen kleuter en
Mijn vader heeft mij nooit geslaan.
We wonen weer in grotten
braden het vlees direct
op het vuur, uit die kleren
in minimale lapjes
voort slipperen, halleluja
wie boeit dat beetje vet
Stemmen bedaren, afstand
vervaagt, mannen kuieren
over grintpaadjes op zoek
naar warme praatjes, wij
vrouwen hangen was rond
wegrennende kinderen
en ’s nachts een terrein
waar we zij aan zij liggen
koud door stof gescheiden
s`nachts draait Aysun rond de moerbeiboom
dient wolven van repliek
bij dag schroeft ze zwijgend
de deksels op de potten in de geleifabriek
T
R
A
D x5
I X4
T X3
I X2
E X1
getrouw word ik ‘s nachts even wakker,
daar zit werkelijk een stijgende lijn in…
maakt kleine dingen groot
en hoeveel groter dan je had
gewild heb je niet voor het kiezen
-dit was niet echt de bedoeling-
smakte ze schuldbewust.
zullen we dan maar
gewoon vrienden blijven?
het klein en simpel houden
overdag, en ’s nachts
dan zien we wel
wat er gebeurt.
Recente reacties