Resultaten voor de tag roken

het onbetreden pad – christos makrigianis

Inleiding Vrees niet kom nader lezer, hoop of gelukzaligheid kent hier geen plek enkel de verderfelijkheid en vergankelijkheid van het leven, de liefde zit naast ons bij het vuur. Ik zal je leiden tot het pad van decadentie, zij die hoop kennen zullen deze afzweren. Zij die vergankelijkheid ervaren zullen ... »»»

tijd van hebben – martin b

Daar stond ze, rokend in de kou, wachtend op een Greyhound bus. Veel bagage had ze niet meegenomen. Van jongs af aan had ze al een bloedhekel aan bagage. Niet alleen aan bagage, ook aan artsen. Bagage en artsen, dat waren de dingen in haar leven die ze verafschuwde. Ze ... »»»

dat doen wij toch ook niet – roop

of dat leuke tibetaanse jochie met die jerrycan waarvan jij zei dat het op de dalai lama leek het heeft zich midscheeps overgoten en is voor de vrijheid zingend door het personeel geblust derdegraads verbrand waar roken en open vuur zijn verboden dat is tachtig euro en een bootverbod en ... »»»

de binnenstad – yvette rombouts

De binnenstad leeft altijd, slaapt nooit. Daar roken jonge jongens in hun witte hemden, bovenop hun dak. En er is altijd geld. Daar wordt alleen gewerkt als het leuk is. Daar is het non-stop mooi zonnig weer en anders sneeuwt het. Sexy vrouwen met tassen vol mooie jurken. Jonge ouders ... »»»

roken is dodelijk – calvin smith

gif spuit kringen uit een vulkaan vervuld de hemel haar liefde over meneer nachtegaal kwijlt toch in dampen vergrijzen jaren verder niet de natuur, wel gillende mensen kwakende slachtoffers roken bommen door de nevel sijpelt het meer over mijn as druppelt het water toch lijkt mijn glas niet te verzuipen ... »»»

prille liefde – jan holtman

we waren te jong om brommers te kieken roken deden we nog niet in het fietsenhok de oud papiercontainer vullen was iets voor jongens, jij borduurde voor het goede doel alles ging naar het Wereld Natuur Fonds, voor het przewalskipaard, de chimpansee en de blauwe vinvis, omdat onderwijzers ons dat ... »»»

rozen en zweet – c.p. vincentius

Eens roken de rozen mensenwater en fleurden op in pis en mest. Mos bedekte al onze rieten daken; toonden sleet in sterfelijk bestaan. ’s Avonds stond werkkledij stokstijf bij ‘t voeteneinde van het alkoof. Elk kwartaal weekte sop het zweet, verloor ‘t goed vertrouwde stank. Alleen kop en handen aan ... »»»

thuiskomst – jan holtman

De nacht bracht vertier en glazen tot de rand gevuld en onder het dons roken onze armen nog naar het koper eenmaal thuis was alles weer bij het oude post en natte kranten en een geur van weken weggeweest.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...