Ze breken in heilige huizen,
bladeren met zwarte vingers door witte bladzijden,
verachten liefdevolle waarschuwingen, stelen gouden voorwerpen

woelen in
privé eigendom, loeren
naar mooi zingende meisjes

Kijk hoe ze danst! ritmische klank
muziek poëzie
ze slaan gade tot in de finesse, ieder detail,
elk gebaar, en bekokstofen weloverwogen duistere plannen.

Met z’n tweeën onder één vel, ze
grijpen hun kans, wat rest is een schuldig geweten, de psychologie
kan het weten, spelen met brood, de één het leven de ander hongerig dolend
balancerend op randen van de dood,

geen evenwicht of balans, ogen stralen misleidende engelenglans, een kloon:
ongeslepen stenen
schittert namaak diamant.

kust de wereldmacht, de aarde verkracht stuurt magnetische signalen
naar het heelal zuigt

de wereldvernietigende komeet naderbij, rakelings langs de aarde,
zwarte bezinnende letters op een vel gebroken wit digitaal papier
in een roze wolk van hoop.