Resultaten voor de tag respect

de nood, de deugd en alles daar tussenin – pallas van huizen

: || ” Is houden van wel leuk? ” Gek is eerlijk. Muziek is een gevoel. De liefde doet dit, de liefde doet dat maar het woord rechtvaardigheid kwam er niet in voor Toch voelen wij aan dat het perfect is Het enige dat echt telt De eerlijke gekte, leuke ... »»»

eindelijk II – peter heuveling

Kwam er maar een eind aan nutteloos leven aan modern egoïsme en niets willen geven. Aan gestorven moeders en te jonge wezen. Aan vretende ziektes. Aan niets te genezen. Was het maar klaar met al dat doelloos gezeik, politiek beloften, waar ’t nut nooit van blijkt. Al die graaiende banken ... »»»

de witte jas – b.vogels

Ik kan zijn glimlach nu verbrijzelen. ‘Je hebt geluk, de schijf is mooi gebroken, er zijn geen scherven’. Is dit een knieval? Het ongeluk bij het ongeluk? ‘Over een jaar haal ik alles er weer uit: de pinnen, de draad, de ring’. Ik zie zijn tanden over de vloer rollen, ... »»»

respect voor muggen – pallas van huizen

Met de kin omhoog de muziek achterna, sommige onschuld kan je geen nee tegen zeggen, dus ik kijk verder en zeg ja. Tidie die-dele-die, ti ti! Respect voor muggen. Stoppen met slaan, vrijheid van leven, samen met de kin omhoog de muziek achterna. Respect voor muggen. Als het klopt heeft ... »»»

leven en laten leven – maaike klaster

Over mannen en andere hoeren Wie zal ik nu eens voor vuile kankersnol uitschelden? Mezelf? Dat heb ik al gedaan, meerdere malen, tot er niets meer te schelden, niets meer te vergeven (ver-geven) viel, alleen de pijn overbleef die anderen mij hadden aangedaan, dus nu zijn jullie aan ... »»»

respect – efce

Ooit – op het Centraal Station, ik weet het nog goed, ik was redelijk dronken, het was een uur of vijf en ik had een liedje van Prince in m’n hoofd – ben ik aangezien voor een Servische huurmoordenaar. Daar had ik precies nog de leeftijd voor en – voor ... »»»

de fabel van de revolver en het ontplofte hoofd – eric rosseel

het leven en beleven uiteindelijk van de laatste dagen van de annalen en de bacchanaliën – de vier jongen van de merel zijn heelhuids uitgevlogen, volop buitenwaarts en over de linies die verschuiven van kale godvrezende heuvelruggen naar de zoete glooiende wanhoop en in zee gebade pootjes – wee de ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...