Resultaten voor de tag ramen

dansles – marjon zomer

ze zeiden dat de oude man die op de hoek van de Sam de Wolffstraat woonde kinderen ving om ze voor de duvel te laten dansen ik fietste voor het eerst zonder zijwielen tegen de koplamp op van zijn eend hij tikte tegen de ramen ’s avonds stond hij in ... »»»

de etude der bemiste ramen – pastuiven verkwil

D 999 loop mij mee over een strand hand in hand voel mij mee koude gletsjerwind kind en kind zie mij mee achter vele bomen dromen met dromen proef mij mee vruchten van leven geven ja geven al kan alleen voorbij zie dan de lange rij toch seclude samen de ... »»»

donkere manen – iniduo

mijn adem stokt in een kleine vooravond omzoomd door krijtkleurige muren behangen met Turkse tapijten ik schraap mijn keel in een kleine achterkamer zo eigen aan de verduistering van het laatste daglicht minpuntje; de ramen sluiten niet als mijn sponsachtige maag dagresten verteert ik zet thee met sinasgeur om de ... »»»

stoflicht – martin knaapen

Zacht praat de vloer bleek van ruimte en zon de wind schuurt de planken met silicium lifters zonlicht breekt lignine waar cellulose rest. Spinnen vingen ooit de dagen in fraaie ronde wielenwebben die als zeilen van stof en rag voor de getaande ramen hingen. Nu hangen aan de droge draden ... »»»

je bent er niet – pallas van huizen

Ik vervang de afvalzak, doe de afwas, de was, boodschappen, eet en drink. Leegte, leegte, leegte. Het leven gaat door. (Als een stampende motor vol met benzine.) Ik zet de computer aan, de tv, youtube, teletekst. Deuren en ramen open. Frisse lucht, zuurstof. Ademhalen, kleine traantjes. Het licht uit en ... »»»

verdwijnpunt liefde – jos van daanen

Soms klink je als een losse deurkruk en als dan pis ik op je woorden of je ziet eruit als een afgesleten vloerdeel dat zijn splinters in mijn voetzolen jaagt tot ik je niet meer negeren kan en je langs de ramen op de eerste wil verlaten. Je dak lekt ... »»»

huis uit – kate schlingemann

er zijn plaatsen waarheen je om namen in hout waar bomen in kasten liggen naast woorden die stutten en wangen doen keren waar deuren en ramen besloten in codes buiten de plekken die raken in kleur

er was kleur – enrico lommerte

ik heb mij verdoekt onkruid groeit wel door de stad blijft leven het land gaat op in die kloot zal blijven draaien zoals het heelal ontploft en zwart opzuigt leven geeft en neemt ik hing mij op lijstloos canvas in een kamertje zonder ramen gesloten voor de buitenwereld de sleutel ... »»»

* – maaike klaster

Om door en zevenjarig gat te vallen heb ik een extra paar armen nodig om me vast te houden, maar wat mensenarmen betreft zijn hier alleen de mijne, wat ook precies de reden is dat ik val. Terug in de tijd, langs lege kalenders, agenda’s, bedden, een bank waar ik ... »»»

ze kraait nog kind – jelou

Ze slaat haar armen om koppige draken leest ezelsoren glad in vuur aan de schenen, gedoofd door moeders nacht ze kraait het kind in trouwen met poezen haar borsten gepreveld in oudere tongen dan rose kauwgom verdragen kan ik wikkel haar benen in brandwerend folie stel heupen af op onzichtbaar ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...