Resultaten voor het trefwoord postbode

confabulatie – lize schraepen

ik hield ervan als de wind geluid maakte
dan maakte ik tekeningen van mijn voeten
en ooit schreef ik een brief vol muzieknoten
en verstuurde die naar mijn buurman
ik trok zelfs onderbroeken aan
die ik kreeg van de postbode
ik wilde een man zijn,
een man met lang haar
die muziek speelt op de kade
hij zingt voor het egoïsme van anderen
en de schaamte in zichzelf
en als je mij niet gelooft
dan noem ik je vies
en trek ik je kleren stuk
maar ik wil je niet naakt zien
want wanneer ik bloos
dan ben ik te mooi voor jou

ik wou dat ik een van mijn lezers was – delphine lecompte

Dit is het leven:
Je steelt en je wordt niet gestraft
Je schrijft gedichten en je moeder
Ja, je moeder, mijn moeder
Ze is de enige die ze niet leest
De postbode,
De schuldbemiddelaarster,
De aalmoezenier,
De zoon van de buurvrouw,
De dochter van de oude kruisboogschutter,
De vijfde vrouw van mijn neuroloog,
De schoonzus van mijn rivale,
De beste vriendin van mijn grootmoeder,
De minnares van mijn apotheek,
Ze lezen mijn gedichten plichtsgetrouw.

Ik steel en ik wil gestraft worden
Liefst onrechtstreeks
Ik wil dat de straf een tumor voor mijn moeder is
Of een gebroken heup voor de oude kruisboogschutter
Ik zal hem vertroetelen, de bedlegerige hengst
Twee euro is weinig
Twee euro van een blinde vrouw is onvergeeflijk
Straks word ik op het matje geroepen
Ik ontken alles.

Ik schrijf gedichten om gelezen te worden
Door mensen die mooier en verstandiger zijn
Ze hebben niets te verbergen
Ze moeten geen boete doen
Ze eten en lezen, ze gniffelen en
Denken: ‘Ze overdrijft haar lijden, het is een gimmick.’
Maar niets is overdreven.

we serveren de postbode – joris miedema

nadat hij een telefoonboek
bewust op hun chiwawa
had gemikt

serveerde ze de postbode
als Tompoes
op haar high society party

een vrouw had een stukje
belastingaanslag
tussen haar tanden

haar man hield een chirurgenhandschoen
voor haar mond
waarin ze het uit kon spugen